Nieuwsbrief

Internet als geheugen

Een ander alternatief is het geheugen loskoppelen van het menselijk brein. Dit kan door te werken met een draadloze verbinding. In feite is dit fenomeen al duizenden jaren oud. Met de komst van de eerste boeken en bibliotheken om precies te zijn. Een bibliotheek of archief vormt een papieren geheugen. Wel moet je dan nog naar de bibliotheek lopen en het boek in kwestie opzoeken (of de bibliothecaris om hulp vragen). Internet biedt ook een oplossing voor dit probleem. Door bijvoorbeeld op Google of Yahoo een zoekterm in te voeren, kan je miljarden documenten doorzoeken naar gewenste informatie. Wie was ook alweer de Griekse muze van de herinnering? Een klik en je weet het. Weliswaar is dit erg handig, zoals de oude knarren die het internetloos tijdperk nog kennen, weten, maar ook dit systeem is nog steeds beperkt. Je moet immers nog steeds de zoekterm intypen.

Dit gaat veranderen als computers onze gedachten kunnen lezen. Enkele onderzoekers zijn er al in geslaagd op een primitieve wijze hersengolfpatronen te vertalen in denkbeelden. Dit vereist urenlange feedback, maar vermoedelijk zullen toekomstige systemen veel meer kunnen, zoals ook bij mensen die niet biofeedback hebben gegeven, de gedachten te lezen. Werkt dit systeem eenmaal soepel. dan zou je met je gedachten rechstreeks kunnen communiceren met internet – dat tegen die tijd een stuk slimmer zal zijn dan nu en veel weg zal hebben van Web 3.0, het zelfbewuste web.