Nieuwsbrief

EU verdeeld in betalers en profiteurs

De New York Times constateert bovendien dat het anno 2012 al lang niet meer gaat om de traditionele cultuur- en mentaliteitsverschillen tussen noord en zuid, maar vooral tussen rijk en arm en tussen schulden- en niet-schuldenlanden. Steeds meer volken en gebieden zien met groeiende frustratie en machteloze woede toe hoe almaar meer miljarden van hun zuur verdiende geld door hogere overheden en de EU worden ingepikt en wegstromen in de vaak bodemloze putten van profiterende regio's waar men jarenlang veel te veel is blijven uitgeven en waar men bovendien niet van zins lijkt dit te willen opgeven.

De Amerikaanse inlichtingenexperts van Stratfor noemen dit de 'paradox van integratie': het hangt er maar net vanaf aan welke kant je staat -hetzij bij de betalers, hetzij bij de ontvangers- of je dit als een goede ontwikkeling ziet of niet (2). 'Hoewel geld de katalysator lijkt te zijn (wie draagt wat bij aan een centrale begroting?), gaat het overkoepelende verhaal als het erop aankomt over emoties zoals 'voelen we ons onderdrukt', waarmee de spoken van de geschiedenis weer terugkeren,' aldus de New York Times. 'Europa lijkt te wankelen: Van Bannockburn (de Schotse onafhankelijkheidsoorlog in 1314) tot de Tweede Wereldoorlog: sommige taboevragen komen opnieuw boven tafel!'

'Terwijl er een post-nationale Europese Unie uit de eurozone crisis tevoorschijn zou kunnen komen, met het streven naar een grotere fiscale unie en meer gecentraliseerde controle over de nationale begrotingen en de banken, heeft de crisis in de rijkere regio's van de lidstaten, boos vanwege het moeten financieren van de armere buren, de roep om onafhankelijkheid versnelt,' constateert de NY Times.