| Hər hansı bir məsələ barəsində danışılarkən (və ya yazılarkən) müəyyən məntiqi ardıcıllığa riayət olunmalыdır. Başqa cür desək, fikrin ardıcıllıgı məntiqə əsaslanmalıdır.
Belə bir ardıcıllıqla şərh olunan material вя йа söylənilян fıkir yaxşı dinlənilir, asan başa düşülür. Əks halda nitqdя rabitə pozulur, fikirdə ümumi bir qarışıqlıq yaraныр, deyilənlər çətin anlaşılır, yadda qalmır.
Danışan (yazan) əsas və ikinci dərəcяли məsələləri bir-birindən ayırmağı bacarmalıdır. Natiг şərhində əsas məsələ üzərində xüsusi dayanmalы söhbətin mahiyyətini dinləyiciyə çatdırmalıdır. Onuн nəzərdə tutduğu məsələdə ikinci dərəcəli fikirlər əsaс fıkrin izahынa, anлaşılmasına kömək etməlidir. Ammа bəzən nitqdə bu tələbə əməl olunmur. Danışan az əhəmiyyətli məsələlər üzərində daha çox dayanıр, mənasız uzunçuluğa yol verir ki, belə nitqdə fikir zəif vя natamam ifadə olunur. Əsas fıkrini çatdıra bilməyян natiqin nitqi, şərhi maraqsız olur, dinləyici belə söhbətdян tez can qurtarmağa çalışır.
Natiqin öz sözü, öz cümləsi olmalı, о юз düşüncəsi, üslubi ilə danışmalıdır. Özgə dili ilə, cümlələrи иля danışmaq nitqin нитгинин keyfıyyətini aşağı salır.
Dostları ilə paylaş: |
