Nitq məDƏNİYYƏTİNİn təDQİQİ, İNKİŞafi və

ДИОЛОЖИ НИТГ. Bu nitq fəaliyyətinin bir forması olaraq - müəyyən situasiyada iki və daha artıq şəxs arasında bir-birini izləyən, növbələşən canlı ünsiyyət, danışıьыdır. Burada danışan, daha doğrusu, fikri ifadə edən şəxs , яввəlcə daxilən öz-özünə düşünür, sonra isə xarici nitqə keçir, yəni demək istədiyini sözlə ifadə edir. Fikri qəbul еdən (dinləyən, eşidən) isə əvvəlcə dinləyir, sonra düşünür, daxiли nitqdən xarici nitqə keçərək müsahibinə müvafiq cavab verir. Dialoji nitqdə həmsöhbətlərdən birinin ifadə etdiyi fikir digəri tərəfindən qavranılır. Burada monoloji nitqdən fərqli olaraq söhbətə öncədən hazırlıq görülmür. Bu səbəbdən dioloji nitqdə tərəflər daha fəal olurlar. Dialoji nitqin bütün formalarında (monoloji dialoq, söhbət, danışıq formalarında) onun iştirakçıları hadisəнi təfərrüatı ilə danışır, olanlara öz münasibətini bildiriр, dediklərinin daha inandırıcı olması üçün sübutlar, dəlillяр gətirirlər. Qarşılıqlı söhbət zamanı tərəflərin işlətdiklярi müxtəlif formalar (müxtəlif müraciətlər, ara sözləri, ritorik suallar və s.) dialoq prosesində ümumi bir bütövlük, fıkıi vəhdətи yaradır. Dialoq zamanı leksik təkrarlara, suala sualla cavab vermə hallarına, cümlədə söz düzümünün pozulması, pauzalara və s. rast gəlmək olar. Əlbəttə, belə ünsiyyət prosesindя anlaşılmanın təmin olunması üçün dilin bütün normalarına riayət edilməklə yanaşı, normal intonasiyanın gözlənilməsi vacib sayılmalıdır.

Nitqin dialoji forması mükalimə də adlanır. Danışıq nitqi üçün səciyyəvidir. Bu yığcam və ixtisar olunmuş nitqidir. Orada ifadələr bir qədər qısa, sintaktik quruluşlar sadədir. Yarımçıq cümlələrdən daha çox istifadə olunur. Nitqin bu növündə digər vasitələrdən də - jest, mimika, qol hərəkəti və sairədən geniş istifadə olunur. Dialoj nitqdə intonasiya mühüm rol oynayır.

MONOLOJI NITQ. Dioloji nitqlə müqayisədə monoloj nitq struktur baxımından sadədir. Fikrin bir nəfяр tərəfindən geniş və ya müxtəsər şəkildə, rabitəli tərzdə ifadə olunmasıdır. Burada danışanın- müsahibiн вя ya müsahibləriн əks əlaqəsi olmur. Monoloji nitqdя məqsəd təsvir, təsdiqləmə, fıkir söyləmə, səciyyələndirməвя с-дян istifadz etməklə hər hansı bir məzmunun başqasına çatdırılmasıdır. Bu nitq təşkil olunmuş, proqramlaşdırılmыш nitqdir. Yəni danışan deyəcəklərini əvvəlcədən düşünür. Иfadə edəcəyi fikrin həcmini, xarakterini müəyyənləşdirir, müəyyən fərdə və ya auditoriyaya müraciət formasını və dil materiallarını seçir, müsahibinin (müsahiblərinin) səviyyəsini, deyəcəklərinin ona (onlara) necə təsir edəcəyini təsəvvüründə canlandırır.

Nitqin bu formasında danışan fikrən və ya yazılı şяkildə plan tutur, şərh edəcəyi məzmunu vermək üçün ona dil donu geyindirir. Hansı sözlərdən, ifadələrdən istifadə edəcəyini, nitqini necə başlayacağını və qurtaracağını və s. özü üçün müəyyənləşdirir.

Nitq danışanın fikrinə uyğun olmalıdır. Danışan soyləyəcəyini fikrində götür-qoy etməli, özünə aydınlıq gətirdikdən sonra ifadə etməlidir. Şifahi monoloji nitq bu baxımdan iki formada təşkil olunur. Birincisi, təşkil olunmuş nitq, ikincisi isə spontan, yəni təşkil olunmamış nitq.