الاْیَل ي ِم ْوَق ُت ْوَعَد يِ نِإ ِ ب َر َلاَق﴿ اَم لُك يِ نِإ َو﴿﴾ااراَرِف لًِإ ىِءآَعُد ْمُهْد ِزَی ْمَلَف﴿﴾ااراَهَن َو َتْسٱ َو ْاوُّرَصَأ َو ْمُهَباَیِث ْا ْوَشْغَتْسٱ َو ْمِهِناَذاَء يِف ْمُهَعِباَصَأ ْاوُلَعَج ْمُهَل َرِفْغَتِل ْمُهُت ْوَعَد ْاوُرَبْك ُث﴿﴾ا اراَه ِج ْمُهُت ْوَعَد يِ نِإ مُث﴿﴾ااراَبْكِتْسٱ ﴾ا اراَرْسِإ ْمُهَل ُت ْرَرْسَأ َو ْمُهَل ُتنَلْعَأ يِ نِإ م “(Nuh) Dedi: “Pərvərdigara, həqiqətən, mən öz qövmümü gecə-gündüz dəvət etdim; amma mənim dəvətim yalnız onları daha çox qaçırdı; əlbəttə, nə vaxt onları bağışlayasan deyə dəvət etdim, barmaqlarını qulaqlarına qoydular, libaslarını başlarına çəkdilər. (Asiliklərində) İsrarlı oldular, çox təkəbbür göstərdilər; mən onları uca bir səslə dəvət etdim; sonra bəzən aşkar, bəzən gizli (onlarla) danışdım.” Nöqtələr ◘Nuh qövmü onunla pis davranırdı. Bəzən övladlarının əlindən tutub onun yanına
gedir və deyirdilər: “Atalarımız bizə tapşırdığı kimi, biz də sizə tapşırırıq ki, bu kişinin
sözlərinə qulaq asmayın.”
◘Nuh dövrünün kafirləri ilə İslam peyğəmbəri (s) dövrünün kafirləri arasında
oxşarlıqlar var: haqdan qaçmaq
1
; onların bağışlanmaya dəvəti
2
; təkəbbür
3
; vəhyi
dinləməmək.
4
Bildirişlər 1. Allah insanın batinindən xəbərdar olsa da, dua və minacat zəruridir.
2. Allah dərgahına ah-nalə peyğəmbərlərin qaydasıdır.
3. İnsanlar ardıcıl şəkildə dəvət edilməlidir.
4. Əgər qəbul üçün zəmin olmasa peyğəmbərlərin də gecə-gündüz dəvəti səmərə
verməz.
5. İnsanlar yol seçimində azaddırlar. Onlar peyğəmbəri qəbul da edə bilər, inkar da.
6. Həzrət Nuhun dəvətləri həmişə etirazla qarşılandı.
7. İnadkarlıq elə bir həddə çatır ki, inadkar şəxs nə öz işindən əl çəkir, nə də baxıb
dinləyir.
8. Təbliğdə zaman və məkan, insanların ruhiyyəsi nəzərə alınmalıdır. Bəzən məxvi
və xüsusi söhbətə ehtiyac olur.
9. Peyğəmbər öz missiyasını yerinə yetirərkən səhlənkarlıq göstərməmişdir.
