Ayə 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14: یِسَی ُرْیَغ َنی ِرِفاَكْلا ىَلَع﴿﴾ٌریِسَع ٌم ْوَی ٍذِئَم ْوَی َكِلَذَف﴿﴾ ِروُقا نلا يِف َرِقُن اَذِإَف﴿ يِن ْرَذ﴿﴾ ٍر ادوُهُش َنیِنَب َو﴿﴾اادوُدْم م الًاَم ُهَل ُتْلَعَج َو﴿﴾اادی ِح َو ُتْقَلَخ ْنَم َو ﴾اادیِهْمَت ُهَل ُّتد هَم َو﴿﴾ا “O zaman ki sur üfürülər; həmin gün ağır bir gündür; kafirlərə asan deyil; məni təklikdə yaratdığımla tənha burax; ona bol və artan mal verdim; yanında hazır dayanmış övladlar (verdim); onun üçün kam alacağı şeyləri tam hazırladım.” Nöqtələr ◘ ”Naqur” dedikdə təbil və ya şeypur kimi səsi olan alətlər nəzərdə tutulur. Hazırkı
ayədə sur üfürülməsinə işarə olunur. Quşun dimdiyi “minqar” adlanır. Quş dimdiyi ilə
döyəcliyib dəlik açır. Şeypur da qulaqları döyəclədiyindən belə adlandırılmışdır.
◘Quranda iki sur üfürülməsinə işarə olunur: hamını öldürəcək sur səsi və hamını
dirildəcək sur səsi.
◘Məscidül-Həramın yaxınlığında “darun nudvə” adlı bir mərkəz vardı. Müşriklər
məşvərət üçün oraya toplanardılar. Vəlid ibn Müğiyrə öz fəallığı və düşüncəsi ilə
seçilirdi. Bir dəfə o dedi: “Gəlin Məhəmmədlə mübarizə üçün sözü bir yerə qoyaq və
Kəbə ziyarətçilərinə Məhəmməd haqqında eyni söz söyləyək.” Bir nəfər dedi: “Deyək
Məhəmməd şairdir.” Başqa biri təklif etdi ki, Peyğəmbəri (s) kahin adlandırsınlar.
Üçüncü bir şəxs onu divanəlikdə suçlamağı tövsiyə etdi. Vəlid üzünü turşudub dedi: “Bir
çox sözlər eşitmişik. Onun sözləri şerə bənzəmir. Onda dəlilikdən də əsər-əlamət yoxdur.
Sözləri kahinlərin sözündən fərqlənir.” Nəhayət qərara gəldilər ki, Peyğəmbəri (s) sehrdə
suçlasınlar. Desinlər ki, o sehr edir, ailələri dağıdır, hətta ona iman gətirən ailə üzvü o
birilərinə düşmən olur.
Allah-taala hazırkı ayələrdə Vəlid haqqında buyurur ki, onu mən yaratmışam, ona
mən var-dövlət və övlad vermişəm və o bütün bunlardan sui-istifadə edir. Ölüm olsun
ona!
◘”Xələqtu vəhila” ifadəsindəki “vəhila” sözü iki cür mənalandırıla bilər: məxluq
sifəti kimi və xaliq sifəti kimi. Birinci halda tənhalıq bəndənin zəiflik mənasına ikinci
halda tənhalıq Allahın yeganəliyinə işarə ola bilər.
