O həzrətin hacətindən öncə etdiyi duası

( 49)

وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلامُ فِي دِفَاعِ كَيْدِ الْأَعْدَاءِ، وَ رَدِّ بَأْسِهِمْ:

إِلَهِي هَدَيْتَنِي فَلَهَوْتُ، وَ وَعَظْتَ فَقَسَوْتُ، وَ أَبْلَيْتَ الْجَمِيلَ فَعَصَيْتُ، ثُمَّ عَرَفْتُ مَا أَصْدَرْتَ إِذْ عَرَّفْتَنِيهِ، فَاسْتَغْفَرْتُ فَأَقَلْتَ، فَعُدْتُ فَسَتَرْتَ، فَلَكَ - إِلَهِي - الْحَمْدُ. تَقَحَّمْتُ أَوْدِيَةَ الْهَلاكِ، وَ حَلَلْتُ شِعَابَ تَلَفٍ، تَعَرَّضْتُ فِيهَا لِسَطَوَاتِكَ وَ بِحُلُولِهَا عُقُوبَاتِكَ. وَ وَسِيلَتِي إِلَيْكَ التَّوْحِيدُ، وَ ذَرِيعَتِي أَنِّي لَمْ أُشْرِكْ بِكَ شَيْئا، وَ لَمْ أَتَّخِذْ مَعَكَ إِلَها، وَ قَدْ فَرَرْتُ إِلَيْكَ بِنَفْسِي، وَ إِلَيْكَ مَفَرُّ الْمُسي‏ءِ، وَ مَفْزَعُ الْمُضَيِّعِ لِحَظِّ نَفْسِهِ الْمُلْتَجِي.

49-cu dua:

O Həzrətin düşmənlərin hiylələrinin qaytarılıb əziyyətlərinin qaytarılmasında etdiyi duası:

İlahi, məni hidayət etdin, lakin içi boş işlərə məşğul oldum, nəsihət verdin, lakin daşqəlbli oldum, ən üstün ne’mət verdin, amma itaətsizlik göstərdim, sonra günahın pisliyini mənə xəbər verib ondan çəkindirdin, və mən xəbərdar oldum, sonra da əfv etdin, lakin günaha sarı qayıtdım və Sən üstünü örtdün, belə olduqda-ey mənim Rəbbim- həmd-səna Sənə məxsusdur.

Özümü həlakət vadilərinə atmışam, fəlakət dərələrinə düşmüşəm, ona girməklə Sənin qəzəbinə tuş gəlmişəm, ora düşməklə əzabına üzləşdim, Sənə sarı vasitəm tohiddir, əl atmağım odur ki, heç nəyi Sənə şərik qərar verməmişəm və Səninlə yanaşı başqa bir tanrı qəbul etməmişəm, indi bütün vücudumla Sənə sarı gəlmişəm, pis əməlli, xeyrinə əlindən verənin Sənə pənah gətirməsi kimi, nə çox üzərinə düşmənçilik qılıncını,
فَكَمْ مِنْ عَدُوٍّ انْتَضَى عَلَيَّ سَيْفَ عَدَاوَتِهِ، وَ شَحَذَ لِي ظُبَةَ مُدْيَتِهِ، وَ أَرْهَفَ لِي شَبَا حَدِّهِ، وَ دَافَ لِي قَوَاتِلَ سُمُومِهِ، وَ سَدَّدَ نَحْوِي صَوَائِبَ سِهَامِهِ، وَ لَمْ تَنَمْ عَنِّي عَيْنُ حِرَاسَتِهِ، وَ أَضْمَرَ أَنْ يَسُومَنِي الْمَكْرُوهَ، وَ يُجَرِّعَنِي زُعَاقَ مَرَارَتِهِ. فَنَظَرْتَ - يَا إِلَهِي - إِلَى ضَعْفِي عَنِ احْتِمَالِ الْفَوَادِحِ، وَ عَجْزِي عَنِ الانْتِصَارِ مِمَّنْ قَصَدَنِي بِمُحَارَبَتِهِ، وَ وَحْدَتِي فِي كَثِيرِ عَدَدِ مَنْ نَاوَانِي، وَ أَرْصَدَ لِي بِالْبَلاءِ فِيمَا لَمْ أُعْمِلْ فِيهِ فِكْرِي. فَابْتَدَأْتَنِي بِنَصْرِكَ، وَ شَدَدْتَ أَزْرِي بِقُوَّتِكَ، ثُمَّ فَلَلْتَ لِي حَدَّهُ، وَ صَيَّرْتَهُ مِنْ بَعْدِ جَمْعٍ عَدِيدٍ وَحْدَهُ، وَ أَعْلَيْتَ كَعْبِي عَلَيْهِ، وَ جَعَلْتَ مَا سَدَّدَهُ مَرْدُودا عَلَيْهِ، فَرَدَدْتَهُ لَمْ يَشْفِ غَيْظَهُ، وَ لَمْ يَسْكُنْ غَلِيلُهُ، قَدْ عَضَّ عَلَى شَوَاهُ وَ أَدْبَرَ مُوَلِّيا قَدْ أَخْلَفَتْ سَرَايَاهُ. وَ كَمْ مِنْ بَاغٍ بَغَانِي بِمَكَايِدِهِ، وَ نَصَبَ لِي شَرَكَ مَصَايِدِهِ، وَ وَكَّلَ بِي تَفَقُّدَ رِعَايَتِهِ،
xəncərinin ucunu mənim əleyhimə itiləmişi, nizəsinin başını mənə hücum üçün sür’ətləndir-mişdir, öldürücü zəhərləri içkilərimə qatmış, məni öz oxlarına hədəf qərar vermişdir, məni pusmaqdan gözlərini yummamışdır, mənə zərər yetirməyi qəsd etmişdir, mənə acı suyunu daddır-mağı istədir, lakin Sən-ey mənmi Rəbbim– acizli-yimi, zəifliyim, ağır yükləri daşımağımı, mənə əziyyət etməyi qəsd edəndən intiqam almağımdakı çarəsizliyimi, mənə qarşı düşmənçilikdə topla-şan çoxlarının önündə təkliyimi, pusqumda oturub onlardan xəbərsiz olduğumu nəzərə aldın, sonra mənə yardım etməyə başladın, arxamı qüdrə-tinlə möhkəmlətdin, sonra onun hiddətini sındır-dın, çoxlu adamların arasında ikən yalqız qoydun, məni ona qalib etdin, mənə qarşı tuşladığı oxu onun öz tərəfinə qaytardın, qəzəbi soyumadan, düş-mənçiliyinin odu sönməmiş onu qaytardın, barmaq-larının başını dişləri ilə çeynədi, ordusu dağıldı, nə çox hiylələri ilə barəmdə zülm edən, ov tələlərini mənim üçün açmış, himmətini məni nəzər altında saxlamağa göstərmiş,

وَ أَضْبَأَ إِلَيَّ إِضْبَاءَ السَّبُعِ لِطَرِيدَتِهِ انْتِظَارا لانْتِهَازِ الْفُرْصَةِ لِفَرِيسَتِهِ، وَهُوَ يُظْهِرُ لِي بَشَاشَةَ الْمَلَقِ، وَ يَنْظُرُنِي عَلَى شِدَّةِ الْحَنَقِ.فَلَمَّا رَأَيْتَ - يَا إِلَهِي تَبَاركْتَ وَ تَعَالَيْتَ - دَغَلَ سَرِيرَتِهِ، وَ قُبْحَ مَا انْطَوَى عَلَيهِ، أَرْكَسْتَهُ لِأُمِّ رَأْسِهِ فِي زُبْيَتِهِ، وَ رَدَدْتَهُ فِي مَهْوَى حُفْرَتِهِ، فَانْقَمَعَ بَعْدَ اسْتِطَالَتِهِ ذَلِيلا فِي رِبَقِ حِبَالَتِهِ الَّتِي كَانَ يُقَدِّرُ أَنْ يَرَانِي فِيهَا، وَ قَدْ كَادَ أَنْ يَحُلَّ بِي لَوْ لا رَحْمَتُكَ مَا حَلَّ بِسَاحَتِهِ. وَ كَمْ مِنْ حَاسِدٍ قَدْ شَرِقَ بِي بِغُصَّتِهِ، وَ شَجِيَ مِنِّي بِغَيْظِهِ، وَ سَلَقَنِي بِحَدِّ لِسَانِهِ، وَ وَحَرَنِي بِقَرْفِ عُيُوبِهِ، وَ جَعَلَ عِرْضِي غَرَضا لِمَرَامِيهِ، وَ قَلَّدَنِي خِلالا لَمْ تَزَلْ فِيهِ، وَ وَحَرَنِي بِكَيْدِهِ، وَ قَصَدَنِي بِمَكِيدَتِهِ. َنَادَيْتُكَ - يَا إِلَهِي - مُسْتَغِيثا بِكَ، وَاثِقا بِسُرْعَةِ إِجَابَتِكَ، عَالِما أَنَّهُ لا يُضْطَهَدُ مَنْ أَوَى إِلَى ظِلِّ كَنَفِكَ، وَلا يَفْزَعُ مَنْ لَجَأَ إِلَى مَعْقِلِ انْتِصَارِكَ، فَحَصَّنْتَنِي مِنْ بَأْسِهِ بِقُدْرَتِكَ. وَ كَمْ مِنْ سَحَائِبِ مَكْرُوهٍ جَلَّيْتَهَا عَنِّي،

ovunun pusqusunda duran ovçu kimi mənim pusqumda oturmuşdur, halbuki mənmi üzümə gülür, ikiüzlülük göstərirdi, şiddətli qəzəblə məni didirdi və Sən-ey mənim Rəbbim-uca və ulusan, onun batini çirkinliyini gördün, onu ov etmək istədiyi xəndəyə atdın, qurduğu meydana sürük-lədin, tüğyanından sonra zəlicəsinə məni atacağı tələyə düşdü, və əgər Sənin rəhmətin olmasaydı az qalmışdı ki, onun başına gələn mənim başıma gəlsin. Nə çox həsəd aparanlar ki, mənə görə qəm boğazını tutmuş, qəzəbinin şiddəti sümük kimi boğazında ilişmiş, dilinin iynəsi ilə məni sancdı, daim özündə olan işlərə mənə bağladı, hiylə edərək mənə hücum etdi, məkri ilə məni qsd etdi və o zaman-ey mənim Rəbbim– məndə fəryad edib onu diləyərək Səni səslədim, duamın sür’ətlə qəbul edilməsinə yəqinin var idi, bilirdim ki, himayət sayənə girən zülm görməz, intiqam pəna-hına gələnin qorxusu olmaz, və Sən öz qüdrətinlə məni onun şərrindən saxladın.
وَ سَحَائِبِ نِعَمٍ أَمْطَرْتَهَا عَلَيَّ، وَ جَدَاوِلِ رَحْمَةٍ نَشَرْتَهَا، وَ عَافِيَةٍ أَلْبَسْتَهَا، وَ أَعْيُنِ أَحْدَاثٍ طَمَسْتَهَا، وَ غَوَاشِي كُرُبَاتٍ كَشَفْتَهَا. وَ كَمْ مِنْ ظَنٍّ حَسَنٍ حَقَّقْتَ، وَ عَدَمٍ جَبَرْتَ، وَ صَرْعَةٍ أَنْعَشْتَ، وَ مَسْكَنَةٍ حَوَّلْتَ. كُلُّ ذَلِكَ إِنْعَاما وَ تَطَوُّلا مِنْكَ، وَ فِي جَمِيعِهِ انْهِمَاكا مِنِّي عَلَى مَعَاصِيكَ، لَمْ تَمْنَعْكَ إِسَاءَتِي عَنْ إِتْمَامِ إِحْسَانِكَ، وَ لا حَجَرَنِي ذَلِكَ عَنِ ارْتِكَابِ مَسَاخِطِكَ، لا تُسْأَلُ عَمَّا تَفْعَلُ. وَ لَقَدْ سُئِلْتَ فَأَعْطَيْتَ، وَ لَمْ تُسْأَلْ فَابْتَدَأْتَ، وَ اسْتُمِيحَ فَضْلُكَ فَمَا أَكْدَيْتَ، أَبَيْتَ - يَا مَوْلايَ - إِلا إِحْسَانا وَ امْتِنَانا وَتَطَوُّلا وَ إِنْعَاما، وَ أَبَيْتُ إِلا تَقَحُّما لِحُرُمَاتِكَ، وَتَعَدِّيا لِحُدُودِكَ، وَغَفْلَةً عَنْ وَعِيدِكَ، فَلَكَ الْحَمْدُ - إِلَهِي - مِنْ مُقْتَدِرٍ لا يُغْلَبُ، وَذِي أَنَاةٍ لا يَعْجَلُ. هَذَا مَقَامُ مَنِ اعْتَرَفَ بِسُبُوغِ النِّعَمِ،
Nə çox bəlalar buludlarını məndən sovuş-durdun, üzərimə ne’mət yağışı yağdırdın, nə çox rəhmət arxaları axıtdın, mənə salamatlıq libası geyindirdin, müsibətlər çeşmələrini qurutdun, qəm pərdələrini uzaqlaşdırdın. Nə çox yaxşı gümanım ki, həqiqətə çevirdin, yoxsulluğumu ara-dan apardın, yıxılmaqdan qurtardın, çarəsizli-yimə çarə qıldın, bütün bunlar ən’amından lüt-fündən idi, və bütün bu hallarda mən günah içrə çabalayırdım, lakin mənim pis əməlli olmağım Səni ehsanını kamilləşdirməkdən saxladı, bu ehsanın Sənin qəzəbinə tuş olmağımın qarşısını almadı, gördüyün iş barəsində sorğu-suala tutul-mazsan, həqiqətən də Səndən istənildi, əta etdin, istəməzdən öncə bəxşiş etməyə başladın, lüt-fündən istənildi və əskiltmədin, Sən, ey mənim ixtiyar sahibim, ehsandan, ən’am verib lütf gös-tərməkdən savayı hər şeydən çəkindin, mən də haram etdiklərinə batmaqdan, sərhədlərindən təca-vüz etməkdən, qorxutmaqdan xəbərsizlikdən savayı hər şeydən geri oturdum, belə olduqda həmd yalnız Sənə məxsusdur, ey mənim Rəbbim: qüdrətlisən məğlubedilməzsən, möhlət verərək tələsmirsən.
وَ قَابَلَهَا بِالتَّقْصِيرِ، وَشَهِدَ عَلَى نَفْسِهِ بِالتَّضْيِيعِ. اللَّهُمَّ فَإِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَيْكَ بِالْمُحَمَّدِيَّةِ الرَّفِيعَةِ، وَ الْعَلَوِيَّةِ الْبَيْضَاءِ، وَ أَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ بِهِمَا أَنْ تُعِيذَنِي مِنْ شَرِّ كَذَا وَ كَذَا، فَإِنَّ ذَلِكَ لا يَضِيقُ عَلَيْكَ فِي وُجْدِكَ، وَ لا يَتَكَأَّدُكَ فِي قُدْرَتِكَ وَ أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ فَهَبْ لِي - يَا إِلَهِي - مِنْ رَحْمَتِكَ وَ دَوَامِ تَوْفِيقِكَ مَا أَتَّخِذُهُ سُلَّما أَعْرُجُ بِهِ إِلَى رِضْوَانِكَ، وَ آمَنُ بِهِ مِنْ عِقَابِكَ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
Bu ne’mətlərinin bolluğuna e’tiraf edib onu təqsirlə qarşılayan, öz barəsində bütün işlərini zay etməsinə şəhadət edənin məqamıdır.

Ey mənim Rəbbim, bəyənilmişi, uca aydın ələvi vilayəti vasitəsi ilə Sənə yaxınlaşıram, o iki-sinin vasitəsi ilə Sənə sarı üz gətirirəm ki, mənə-fülankəsin şərrindən pənah ver, çünki bu pənah verməkliyin sərvət önündə Səni çətinliyinə salmaz, qüdrətin qarşısında zəhmətə düşməzsən, Sən, hər şeyə qadirsən. Belə isə rəhm edib davam etdirdikdən sonra öz yanında elə bir bəhrə nəsib et ki, onu Sənin razılıbına yetməyə nərdivan qərar verim, onun səbəbiylə cəzadan amanda qalım, ey rəhm edənlərin rəhm edəni!