M u s i q i M ә ş ә d i İ b a d. Görürәm kim, mәnә sәn çox yetirirsәn gözünü.
Qorxuram kim, ki axırda itirәsәn özünü. G ü l n a z. İstәyirsәnmi, sözün mәn deyәrәm lap düzünü, B i r y e r d ә. Sәn kimi bir qocaya qız yaramaz, sәn ölәsәn! G ü l n a z (Dururlar). Hәlә ki, xudahafiz, biz gedәk.
M ә ş ә d i İ b a d. Ay çox sağ olun, allah pәnahında olasınız! (Gedirlәr). Bir dәli şeytan deyir ki, ikisini dә birdәn al!
R ü s t ә m b ә y (daxil olur). Necәdir, qızı bәyәndin?
M ә ş ә d i İ b a d. Qızı da bәyәndim, hәlә desәn qulluqçunu da!
R ü s t ә m b ә y. Bir beş-altı yüzdәn keç, onu da sәnә peşkәş elәyim.
M ә ş ә d i İ b a d. Yox, o hәlә sonranın işidir. Yaxşı, indi hәlә ki, mәn getdim!
R ü s t ә m b ә y. Yox, Mәşәdi, bir az dayan!
M ә ş ә d i İ b a d. Nә var ki?
R ü s t ә m b ә y (yalançı sәdaqәt ilә). Mәşdi İbad, sәnin üzünә demirәm, amma, sәn bunu bil ki, mәn sәnin qohumluğunu özüm üçün böyük bir fәxr bilirәm. Ona görә bir balaca şadyanalıq edәk. Bir neçә nәfәr dost-aşna cağırmışam, indi bu saat gәlәrlәr, oturub söhbәt edәrik.
M ә ş ә d i İ b a d. Rüstәm bәy! Çox adamlar mәnimlә qohum olmaq istәdilәr, hәtta qubernatın dilmancı Cәfәr bәyin xalası oğlu Daşdәmir bәyki, mәnә iki min manat pul verәcәkdir vә sәkkiz yüz otuz altı manat on dörd şahı mamilәsi edir,keçәn gün mәnә deyirdi ki, bir qızım olubdur, qoy böyüsün, sәnә verәcәyәm. Amma mәn hәr adamla qohum olmaq istәmirәm. Qәrәz.... Qonaqların kimdir?
