Objetivos generales

Adverbios y locuciones adverbiales

• 
  Adverbios y locuciones adverbiales usuales de lugar (a carón, por tras, a rentes, algures, ningures...), de tiempo (daquela, ás veces, de cando en vez, a miúdo, acotío, decote, deseguida, decontado, logo, pasadomañá, para o outro día, axiña, polo de agora, ata o de agora, de alí a un pouco...), de modo (amodo, devagar, de balde, a correr, en balde, ao chou...) y de cantidad (ben, dabondo, de máis, de menos, de todo...). Presentadores: velaquí, velaí. Contraste de sempre / decote e de logo / axiña.
  
• 
  Adverbios de cantidad que modifican a diferentes categorías: a otro adverbio (moi lonxe, máis tarde, moito menos) y a un adjetivo (estaba todo enfadado, está moito mellor). Uso de las formas apocopadas: moi, tan. Adverbios en -mente.
  
• 
  Adverbios de inclusión (ata / até, mesmo, incluso), de exclusión (apenas, case).
  
• 
  Gradación del adverbio: con el sufijo -iño (ata loguiño, cerquiña...); con otro adverbio (moi lonxe, moi ben).
  
• 
  Adverbios que indican afirmación, negación y duda usuales: así mesmo, nin sequera, se cadra, ao mellor, quizais, sen dúbida, ben, en absoluto, talvez, poida que, seguramente, probabelmente…
  
• 
  Adverbios de rectificación usuales: mellor dito, máis ben, ou mellor…
  
• 
  Adverbios relativos e interrogativos: onde, cando, como, canto.
  
• 
  Posición del adverbio en la oración.