Consolidación de todas las estructuras trabajadas en niveles anteriores.
Uso del participio del presente o del pasado como adjetivo (de bloeiende kerselaar, de lachende kinderen; het ongeëvenaarde hoogtepunt)).
Sustantivación mediante determinante (het groen, de arme).
Grados del adjetivo. Diferentes mecanismos de expresión del grado: con afijos hyper-, super-, reuze-,-achtig, -ig, erig (een roodachtig poeder), y con hoogst y uiterst (Dat is hoogst merkwaardig); el “falso” comparativo (Hij is een liefhebber van de betere film.); el “falso” superlativo (Ik heb de wildste verhalen gehoord.); superlativo con om het (Ze schreeuwden om het hardst tegen elkaar.).
Adjetivos relativos y absolutos: gradable y non-gradable (makkelijk/dorstig versus levend/gescheiden).
Adjetivos nominalizados: refuerzo del uso (het vervelende daarvan is dat ..…)
Grados del adjetivo, repaso y ampliación:comparativo hoe...hoe...(hoe sneller je rijdt, hoe hoger de boete uitvalt.); revisión de diferentes mecanismos de comparación: (net-/even-/precies) zo…als, de-/hetzelfde y net zo'n ...als (Hij draagt hetzelfde dure pak als gisteren); meer / minder...dan (Ze heeft een interessante baan, een veel betere dan ik dacht.). Gradación sobre la comparación (heel, zeer) veel later dan afgesproken, iets vroeger dan gepland). Superlativo relativo (Zij is de jongste van de familie.).
Sustantivación del adjetivo con iets/niets/wat/veel, ampliación: (Ik heb niets interessants gehoord).
