Bir az da özümdən
Bahar fəsili tək gözəl gördüyüm,
Baharın özüsən, gözəlim mənim.
Dəyişib ruzigar, keçsə də dövran,
Sevgidə, sevdada əzəlim mənim.
Dedin ki, xoşbəxtlik yaraşır bizə
Dedim ki, sevinmə, gələrik gözə.
Mənim ad günümdə yarat mey, məzə
Dostluq meydanında sağ əlim mənim.
Tanrının verdiyi bəxşişsən, paysan,
Kükrəyən bulaqsan, çağlayan çaysan,
Tər sinəni köksüm üstünə qoysan,
Dincəlləm, sağalar azarım mənim.
Ömürşahın bağrın döndərdin Qana
Səadətin bəlli külli-cahana.
Eşqindən olmuşam dəli-divanə
Müxəmməsim, qoşmam, qəzəlim mənim.
Axşamlar görüşə imkan olmayır,
Qorxursan ərinin intiqamından.
Gündüzü gözləmək fərəh gətirir,
Mənim bu məhəbbət imtahanıma.
Günüm, qorxu varsa, «əlvida sevgi»,
Mənim gözlərimə görünmə daha.
Sevənlər özünü oda atarlar
Onlara – yabançı sevgilər saxta…
Səni başa düşmək mənə bəllidi
Ev, uşaq qayğısı, namus qayğısı.
Sevgi aləmində bir dəfə yanmaq
Hər böyük sevginin qayğısıdır bil.
Bilmirəm, bəlkə də sən haqlı, sən düz,
Mənimçün dünyanın birgə rəmzi var.
Eşqin, məhəbbətin simvolu yalnız,
«Cəsarət», «sədaqət» sözlərində var.
Dostları ilə paylaş: | 
