Onderwijsinnovatie in europa

1.2Gevolgde werkwijze

4. Bepaling van de Europese landen en identificatie van beleidstendensen

Tijdens de uitvoering van deze studie werden de volgende stappen doorlopen:

• 
  nagaan in welke Europese landen interessante onderwijsinnovaties plaatsgrijpen en identificeren van de landen die verder zouden worden onderzocht
  
• 
  identificeren van geschikte gesprekspartners in elk van de betrokken landen
  
• 
  contacteren en interviewen van deze gesprekspartners (beleidsmensen, ambtenaren, on­der­wijsexperten, directies van innoverende scholen, …)
  
• 
  verzamelen en analyseren van gegevens en documenten
  
• 
  synthetiseren en ordenen van de informatie.
  

Als eerste stap werd nagegaan welke Europese landen momenteel actief begaan zijn met ver­nieuwing in het onderwijs. Daartoe werden rapporten geraadpleegd van internationale instellingen³ zoals de OESO⁴, de Europese Commissie⁵, CEDEFOP⁶ en de European Training Foundation⁷. Ook gegevens beschikbaar bij Eurybase⁸, de Europese Commissie en op offi­ciële web­sites⁹ van Europese landen werden verzameld.

Op die basis werden twaalf landen geïdentificeerd: Duitsland in het algemeen (en twee Länder in het bijzonder: Saarland en Niedersachsen), Denemarken, Engeland, Finland, Frank­­rijk, Hongarije, IJsland Nederland, Noord-Ierland, Noorwegen, Oostenrijk, Schotland en Zweden. Voor elk land werd een interview afgenomen van een of meerdere bevoegde personen; in de meeste gevallen ging het om topambtenaren van het onderwijsministerie¹⁰. In drie gevallen (Nederland, Hongarije en Noorwegen) was er een per­soon­lijke ont­moeting met een verantwoordelijke; in de andere gevallen gebeurde het contact tele­fonisch.
Deze contacten hadden een dubbel doel:

• 
  verifiëren van de reeds verzamelde informatie over beleidsontwikkelingen
  
• 
  de weg effenen naar verdere informatieverzameling en contacten, in het bijzonder over goede praktijken.
  

De belangrijkste bronnen die werden geconsulteerd voorafgaandelijk aan het interview wa­ren:

• 
  recente publicaties met informatie over de onderwijsontwikkeling in de betrokken landen
  
• 
  websites van de ministeries van onderwijs en vorming, of aanverwante organisaties die in opdracht van ministeries werken
  
• 
  websites van beroepsorganisaties en andere organisaties die nauw samenwerken met de betrokken ministeries
  
• 
  websites van de andere organisaties of groepen die eigen initiatieven hebben
  
• 
  de website van de Europese Commissie http://europa.eu.int met een bijzondere aan­dacht voor de website voor “Implementation Education and Training 2010” als de bijdra­ge tot de strategie van Lissabon:
  

http://europa.eu.int/comm/education/policies/2010/et_2010_en.html
Uiteindelijk werd beslist om van de twaalf landen er twee uit deze studie te laten: IJsland¹¹ en Hon­garije. IJsland omdat het een zeer klein land is dat op onderwijs­kun­dig vlak veel gelijkenissen vertoont met de andere Scandinavische landen; bovendien is de informatie over goede praktijkvoorbeelden enkel in het IJslands beschikbaar. Hongarije¹² werd uiteindelijk niet opgenomen omdat dit land nog niet echt behoort tot de top van de innoverende landen.

5.