Oper a müZİKLİ dram sanati hakkinda kronolojik ve estetik bir tetkik yazan: Cevat Memduh Altar

Rönesans’a kadar muhtelif fasılalarla birbirini kovalayan güzel sanatlar, Rönesans’ı müteakip [ardından] Alpler’i aşarak uzak mesafelere doğru dalbudak salmaya başlamışlardı. Madde ve muhtevasının [içeriğinin] muğlakiyeti [belirsizliği] dolayısıla diğer sanatların yanında tekâmülünü [gelişimini] çok geç idrak eden müzik sanatı ise, inkişafı için en müsait zemini Rönesans’tan sonra gelen Barok devrinde buldu. Diğer taraftan Barok sanatı en ziyade Fransızların benimsemesi 17. asrın ortalarına doğru opera sanatının Fransa’ya intikalini mucip oldu ki, bu hal, biraz evvel bahsettiğim İtalyan stiline nazaran tamamiyle başka bir gayeye hizmet eden Fransız opera stilinin doğumunu intaç etti [yol açtı]. Müzikli dram sanatı, 17. asrın başlarında İtalya’dan Fransa’ya kolaylıkla sirayet etti. Nitekim Floransalı Medici’lerle karabet tesis eden [akrabalık kuran] Fransız sarayı, İtalyan operasına derin bir meclubiyet [tutkunluk] gösteriyor ve bu yeni sanatın Fransa’ya da girmesini temine çalışıyordu. Diğer taraftan evvela İtalya’da başlayan Barok mimari, müzikten daha evvel Fransa’ya sirayet etmiş ve memleketin birçok yerlerinde Barok stilde mükellef saraylar inşa edilmeye başlamıştı. Devrin bu debdebe ve haşmetini tamamlayacak olan sanat, şüphesiz yalnız müzik idi. Hattâ opera gibi optik [görsel] tarafı da kuvvetli olan bir sanatı Barok mekândan daha başka bir yerde temsile imkân var mıydı? İşte böylece tam mânâsıyla mübalağalı Barok bir atmosfer içinde millî Fransız operasının temeli atılmış oldu.