271
ern nasrning asosiy prinsiplari italyan Umberto Eko (1932–2016),
Italo Kalvino (1923–1985), amerikalik Djon Bart (1930), olmon
Patrik Zyuskand (1949), chex Milana Kundera (1925) va serb Milo-
rad Pavich (1929–2009) asarlarida ko‘rinadi.
Postmodernizm modernizmdan keyin kelgan bo‘lib (“post” – ke-
yin ), o‘ta murakkab va serqirra adabiy oqimdir. Adabiy oqim deyil-
sa-da, postmodernizm xuddi modernizm kabi inson dunyoqarashiga
ta’sir qilgan, keng tarmoqli va g‘oyat ziddiyatli hodisadir. U haqdagi
qarashlar
hali tugallanib, xulosalanmagan. Chunki hodisaning o‘zi
davom etmoqda. Qayerdaki, xaos bor ekan, u yerda postmodernizm
ham bor, deya qaraladi.
O‘zbek adabiyotshunosi – prof. D. Quronov (va boshq.) ning
“Adabiyotshunoslik lug‘ati” kitobida postmodernizm haqida quy-
idagicha ta’rif beriladi: “POSTMODERNIZM (fr.
postmodern-
isme – modernizmdan keyingi) – o‘tgan asrning ikkinchi yarmi-
dan boshlab adabiyot va san’atda, umuman, ijtimoiy-gumanitar
sohalarda kuzatila boshlagan oqim, ijodiy metod. Fransuz poststruk-
turalizmining dekonstruksiya (J.Derrida), postfreydizmning “shizo-
analiz” va “ongsizlik tili” (Lakan, J.Delyoz, F.Gattari) ta’limotlari
hamda semiotikadagi kinoyaviylik konsepsiyasi (U.Eko) P.ning fal-
safiy asosini tashkil qiladi. P.ning yuzaga kelish vaqti, o‘ziga xosligi
masalasida turlicha fikrlar mavjud. Ayrim mutaxassislar P. 40-yillarda,
J.Joysning “Finnegan ma’rakasi” (1939) asari bilan boshlangan desa,
boshqalari o‘tgan asrning o‘rtalarini, yana bir xillari 70 – 80-yillarini
ko‘rsatadilar. Holbuki, P. termini ancha avval paydo bo‘lgan: ilk bor
P.Vinnitsning “Ovrupa madaniyati inqirozi”(1917) asarida ishlatilgan
bo‘lsa, Toynbining “Tarixni o‘rganish”(1947) asarida termin kultur-
ologik ma’noda, jahon madaniyatida ovrupatsentrizmning barham
topishi ma’nosida qo‘llanadi. Adabiyotshunoslikda ham P. termini
XX asrning 20-yillardanoq ishlatilgan bo‘lib, u adabiy jarayondagi
modernizmga aks ta’sir hodisalarini, 60 – 70-yillar amerika adabiy
tanqidchiligida esa ultramodernistik ijodiy tajribalarni anglatgan...”
47
47
Adabiyotshunoslik lug‘ati. – Тошкент: Akademnashr, 2010. – B.227.
272
Postmodernizmga modernizmning davomi sifatida ham, undan
alohida, hatto uning inkori, aksi sifatida
talqin qilishlar ham ilmda
bor. Bu ikki oqim mazmun-mohiyatini, ularning bir-biridan ajratib
turuvchi xususiyatlarini yaxshiroq tasavvur qilish uchun quyidagi
jadvalga
48
nazar tashlaymiz:
Dostları ilə paylaş: