dT
dU
ТКИ
ст
( 5.1)
Zamonaviy stabilitronlarning stabillash kuchlanishi 1-1000 V oralig’ida
yotadi va p-n o’tishning yopuvchi qatlamining qalinligiga bog’liqdir.
Ом
R
мА
I
мА
I
д
мах
ст
ст
200
5
,
0
,
2000
50
,
10
1
Doimiy kuchlanshni stabillashishi diodni to’g’ri yo’nalishda ulash yordamida
olish mumkin. Bu maqsadda qo’llaniladigan kremniyli diodlar stabilitron deb
ataladi. Stabilitronlarni tayyorlashda kuchli legirlangan kremniy qo’llaniladi,
sababi to’g’ri ulanganda kamroq dinamik qarshilik hosil qilinishi kerak.
Stabilitronlarni ketma-ket ulash mumkin, bunda stabillashtirish umumiy
kuchlanishi stabilitronlar kuchlanishlar yigindisiga teng.
U
st
= U
st1
+ U
st2
+ U
st3
+ … + U
st.n
(4.3)
Stabilitronlarni parallel ulashga ruxsat etilmaydi, chunki barcha parallel
ulangan stabilitronlardan faqatgina bitta eng kichik stabillash kuchlanishiga ega
bo’lgan stabilitronda tok mavjud bo’ladi. Hozirgi paytda kuyidagi stabilitronlardan
foydalanilmoqda: KD214A, GD412A, 2D504A, KV104A.
5.3. Bipolyar tranzistorlar
Bipolyar tranzistorlar deb, quvvat kuchaytiruvchi uchta elektr o’tkazuvchi
zonasiga ega bo’lgan elektr o’tkazuvchi asbobga aytiladi.
Bipolyar tranzistorlarda tok ikki qutbli zaryad tashuvchilar, ya’ni elektron va
kovaklar harakatidan kelib chiqadi. Shuning uchun bu tranzistor nomi bipolyar
deyiladi (ikki qutbli). Bu tranzistorlarning p-n-p va n-p-n turlari mavjud.
5.7 - rasm. Bipolyar tranzistorlarning klassifikatsiyasi va shartli belgilanishi
Тranzistorlarni tayyorlashda germaniyli va kremniyli o’tkazuvchi elementdan
ko’proq foydalaniladi.
5.8- rasm. p-n-p (a) va n-p-n (b) tipli bipolyar tranzistorlarning strukturasi
Bipolyar tranzistorlarda o’rta qatlami baza (B) deyiladi. Elektronlar va
kovaklarning, ya’ni zaryad tashuvchilarning manbai bo’lgan tashqi qatlamlari
emitter (E) va kollektor (K) deb yuritiladi. Kollektor emitterdan kelayotgan zaryad
tashuvchilarni qabul qiladi.
n-p-n tipidagi tranzistorlarning ishlashini ko’rib chiqamiz (5.9-rasm):
kollektor va baza orasidagi musbat kuchlanish berilganda emitter toki I
e
nolga teng
bo’lganda I
ko
kollektorning o’tkazishi tomonidan asosiy bo’lmagan zaryad
tashuvchilar harakatidan hosil bo’lgan tok oqadi.
Harorat oshganda asosiy bo’lmagan zaryad tashuvchilar soni ortadi va I
ko
kollektor toki keskin oshib ketadi
Emitterni manbadagi manfiy qismga ulaganda I
e
emitter toki paydo bo’ladi.
Тashqi kuchlanish emitter o’tishiga to’g’ri yo’nalishda berilganligi uchun
elektronlar n-o’tish tomonidan o’tib bazaga keladi. Baza p -yarim o’tkazgichdan
tayyorlangan shuning uchun elektronlar u yerda asosiy bo’lmagan zaryad tashuvchi
hisoblanadi.
5.9-rasm. n-p-n tranzistorning umumiy emitter sxemasi bo’yicha ulanishi
Bazaga tushgan elektronlarning bir qismgina baza kovaklari bilan
rekombinatsiyalanadi, chunki bu yerda baza katta nisbiy qarshilikka ega bo’lgan
yupqa p-tipidagi yarim o’tkazgichdan tayyorlanganligi sababli kovaklar
konsentratsiyasi kichik. Elektronlarning ko’p qismi esa issiqlik harakati (diffuziya)
va kolletor maydoni ta’sirida (dreyf) kollektor tokining asosiy I
k
tashkil etib,
kollektorga yetib boradi. Emitter va kollektor orasidagi toklar orttirmasining
bog’liqligi tok o’tkazish koeffitsiyentini xarakterlaydi.
|