47
Ammo Sulton Ma’sud ibn Mahmud davlat boshqaruvi va harbiy
harakatlarda otasi kabi qobiliyatlarga ega emas edi. Shuningdek o’sha
davrdagi siyosiy vaziyat, sulolalar o’rtasidagi hududlar uchun o’zaro
kurashlar ham Sulton Ma’sudga mamlakatni bir butunlikda saqlab
qolish imkonini bermadi. Shu bois uning hukmdorligi davrida (1030-
1041) G’aznaviylar davlati o’z qo’l ostidagi hududlarni birin-ketin
qo’ldan chiqara boshladi.
G’aznaviylarning asosiy raqibi Saljuqiylar bo’ldi. 1035-yilda
Niso shahrini egallagan bo’lsalar 1037-yilda ular Mari viloyatini
egallab Bag’dod xalifasiga hokimiyatni boshqarish uchun yorliq
berishini so’rab elchi jo’natdilar.
1
Keyingi
yillarda
Saljuqiylar
To’g’rul
boshchiligida
G’aznaviylarga bir qancha zarbalar berib Xurosonning katta qismini
egallab olishga muvaffaqt bo’ldilar. Shundan so’ng Sulton Ma’sud
katta qo’shin bilan Saljuqiylar ustiga yurish qiladi. 1040-yilning may
oyida Mari yaqinidagi Dandanakon degan joyda bo’lgan jangda Sulton
Ma’sud qo’shini Saljuqiylar tomonidan tor-mor etildi. Mag’lubiyatga
uchragan Ma’sud zo’rg’a qochib G’aznaga keldi va ko’p o’tmay
fitnachilar tomonidan o’ldirildi. Taxtga Ma’sudning ukasi Muhammad
o’tirdi. Lekin Ma’sudning o’g’li Mavdud (1041-1049) o’z
xonadonining ilgarigi mavqeini tiklashga uringan bo’lsada, buning
uddasidan chiqolmagan.
2
Asta-sekin o’z qudratini yo’qota boshlagan
G’aznaviylar davlati XII asrning oxirlarida Afg’oniston hududlarida
tashkil bo’lgan yangi davlat G’uriylar tomonidan butunlay tugatildi.
Aniqrog’i 1186-yilda G’uriylar sulolasidan bo’lgan G’iyosiddin
Muhammad qo’shini bu paytga kelib Panjob viloyati bilan cheklanib
qolgan G’aznaviylar hokimiyatini uzil-kesil tor-mor qildi.
Dostları ilə paylaş: