Anne-baba, öğretmen işbirliği, anne babalar ve öğretmenlerin öğretim amaçlarına ulaşmada birlikte çaba göstermesi olarak tanımlanabilir. Yapılacak olan işbirliğinin hem aile hem çocuk hem de öğretmene katkıları vardır.
Öğretmen, yapılacak işbirliği; neticesinde anne babanın ve çocuğun beklentilerini, ihtiyaçlarını daha iyi anlar. Çocuğun okul dışındaki yaşantısı ile ilgili önemli bilgiler elde eder. Olumlu davranışların kazandırılmasına, farklı ortamlarda pekiştirilmesine daha fazla olanak sağlar. Bu işbirliği öğretmenin öğretim amaçlarına ulaşmasını kolaylaştırır.
Anne baba ile öğretmen arasında etkili iletişim ve işbirliği, anne-baba açısından da önemli kazanımlar sağlar. Anne- baba öğretmenin amaçlarını ve çocuğun ihtiyaçlarını daha iyi anlar. Çocuğun yasal hak ve sorumlulukları hakkında bilgi sahibi olur. Çocuğunun katıldığı eğitim programı ile ilgili bilgi edinip, çocuğuna daha fazla yardımcı olabilir. Çocuğundaki akademik, sosyal ve duygusal gelişimleri takip edebilir. Çocuğu ile ilgili yaşadığı zorluklar konusunda öğretmenden destek alabilir.
Anne- baba, öğretmen işbirliği; çocuğun eğitiminde, okul ve ailesinin yaklaşımlarının tutarlı olmasını sağlar. Edinilen becerilerin hem ev ortamında hem de okul ortamında kullanılmasına imkân sağlar. Çocuk için daha öncelikli ve faydalı olacak becerilerin kazandırılmasına yardımcı olur. Tüm bunlar çocuğun hayata hazırlanmasına ve temel yaşam becerilerini kazanmasına önemli katkı sağlar.
Anne babalar karşılıklı iletişim kurabilme; etkili anne-baba, öğretmen işbirliğinin sağlanmasında oldukça önemlidir. Açık, samimi ve dürüst iletişim, anne baba ve öğretmen arasındaki ilişkinin olumlu gelişmesine katkıda bulunur.
Öğretmenlerin anne babalarla iletişimi sağlamada yaygın olarak kullandıkları üç yöntem vardır. Bunlar:
Anne-baba ve öğretmen görüşmeleri (Bireysel aile görüşmeler, büyük-küçük gruplar halinde toplantılar, ev ziyaretleri)