CEMÂL-İ HALVETÎ (?-1496) Asıl ismi Ahmet’tir. Cemali mahlasıdır.
Karaman’lıdır. Halveti tarikatının büyüklerindendir. Sultan
ll. Bayezid tarafından davet olunması üzerine, bir müddet
İstanbul’da Koca Mustafa Paşa dergâhında tarikatını yaydıktan
sonra, Hicaz tarafına gitmiş ve Hac yolunda Şam’a yakın
Tebük Korusu denilen yerde vefat etmiş, vasiyeti üzerine Maber-i
Hüccac’a defnolunmuştur. Tasavvufla ilgili Arapça, Farsça,
Türkçe eserleri bulunmaktadır. Şiirleri bir divançeyi dolduracak
sayıda olup çoğu bestelenmiştir.
TECELLİ EYLESEN Tecellî eylesen ayn-ı devâdır İçirmek anı uşşâka revâdır Senün lûtfuna yoktur nihâyet Ki cevrün âşıka ayn-ı vefâdır İnâyet eyleyüp ref ’i hicâb it Kim ola cevr ü cefâ-ender-cefâdır Seni bilmeyen oldu çünkü mahrûm Bilen aksini bil ayn-ı hatâdır Cemâl-i Halvetî hiç nesne bilmez Senün nûrundan özge ol şifâdır
