4.6.4.Tanımlayıcı Hukuk Kuralları Tanımlayıcı hukuk kuralları, bir hukuksal kavramın veya kurumun anlamını belirtir. Bu
yönden yorumlayıcı hukuk kurallarına benzer. Bununla birlikte, tanımlayıcı kurallarla
yorumlayıcı kurallar arasında kimi farklar bulunmaktadır. Yorumlayıcı kurallar, birden fazla
anlama gelebilen açıklama ve fiillere, uyuşmazlık durumunda hangi anlamın verilebileceğini
belirtirken, tarafların bu yorumun tersine bir anlaşma yapma olanağı da vardır. Buna karşılık
tanımlayıcı hukuk kuralları, bir açıklama veya eylemi değil. Bir hukuksal kavramın veya
kurumun gerekli yasal öge ve koşullarını belirtir. Bunun sonucunda da o kavramı yasada
yapılan tanımın dışında anlama ve değiştirme olanağı yoktur. Bu yönüyle tanımlayıcı hukuk
kuralları, emredici kurallara benzer.
Yasada tanım yapma, yasa yapma tekniği ve yasama siyaseti bakımından ayrık bir
yoldur. Yasa koyucunun yasayı hazırlarken kullandığı kavramları tanımlaması, onu
uygulayanları bağlayacağından, onların takdir yetkilerini de sınırlayacaktır. Tanımlamak aynı
zamanda tanımlanan kavramı donduracağından, yasanın ileride ortaya çıkacak yeni ihtiyaç ve
durumlara cevap verme olanağını da elinden alacaktır. Türk hukukunda çok fazla tanımlayıcı
kuralın olduğu söylenemez. Birkaç örnek vermek gerekirse. Türk Ticaret Kanununda, kıymetli
evrak, tacir, tacir yardımcıları tanımlanmıştır. Türk Medeni Kanunu, nişanlanmayı, ayırt eme
gücünü tanımlamıştır. İş Kanunu, işçiyi, grevi, lokavtı tanımlamıştır. Kanunların tanımladıkları
bu kavramlara, uygulayıcıların farklı anlamlar vermeleri mümkün değildir.
