127
Giriş
Hak, hukuksal ilişkinin birinci ve temel ögesidir. En geniş anlamıyla hak, hukukun
kişilere tanıdığı ve koruduğu yetkisidir. Hak kavramı içinde bir taraftan hukukça korunan bir
çıkar/menfaat yatmakta, diğer taraftan da sahibine bu korumadan yararlanma yetkisi
verilmektedir. Bu ilişkide hukuk, bir düzeni, hak ise düzen tarafından korunan bir çıkarı
simgelemektedir. Buna göre hukuk, genel, hak ise bireysel ve özeldir. Bir kimsenin alacak
hakkı denildiğinde o kimsenin alacağını isteme yetkisinin bulunduğunu; kişinin mülkiyet
hakkından söz edildiğindeyse kişinin mal üzerinde herkese karşı ileri
sürülebileceği bir mutlak
hakkı olduğu anlaşılmaktadır (Gözübüyük 1973: 92).
Dostları ilə paylaş: 
