ŞAHLAR HƏSƏNOĞLU
Roman
İkinci hissə
“Girdim yar
ın bağçasına”..
203
Orxan
ın ümumi rəyə olan inamı düz çıxdı, ümumi rəy bu
dəfə də bir silsilə papa, mamaların qanını qaraldıb Orxana
aspiranturaya göndərilmək üçün yekdilliklə rəy verdi. Orxan
d
ərhal Leninqrada gəlib sənədlərini ürək xəstəlikləri üzrə elan
edilən payız qə”buluna hazırladı. Yataqxanada yer alıb bütün
yayı imtahanlara hazırlaşdı. Rus dilinin tələffüzündə önünə
çıxan çətinliklər bu üç ayın içində yumşalıb bir qədər düzələn
kimi oldu. Indi rus dilində düşünə bilmək vərdişi qazanmaq
qarşıda dururdu və bu daha çətin problem idi. Aspiranturaya
imtahan verdikləri zaman xüsusilə fəlsəfə imtahanında bu
çatışmazlıq özünü göstərdi. O özü də hiss edirdi ki, minimum
verən tələbələrdən bir baş artıq bilir, di gəl, çətin fəlsəfi
terminləri tapıb dərhal deməkdə çətinlik çəkir. Xoşbəxtliklən
minimum qə”bul edən professorlardan bir nəfər Azərbaycan
dilini kamil bilirmiş və belə terminlər demək lazım gələndə o
“Eybi yoxdur, termini Azərbaycanca söylə!” –deyə ona
müraciət etdikdə ürəyini coşğunca bir sevinc doldurdu.
Professor “sübut etdi” ki, bu
Azərbaycandan gəlmiş oğlan
fəlsəfədən dərin biliyə malikdir və ona “ə”la” qiymət yazıldı. O
biri imtahanlar
Orxan üçün heç bir cəhətdən çətin deyildi.
Beləliklə Orxan sevdiyi ixtisas üzrə, “ürək xstəlikləri” üzrə
aspiranturaya daxil olub bütün diqqətini elmə sərf etməyə
başladı.
Burada o elmə tamamilə başqa bir yanaşım gördü: elmi
yaradıcılıqla elmin yalnız dəlisi-fanatiki olanlar məşğul
olurdular. Ata-
ana istəyinə görə aspiranturaya girmək məsələsi
yoxdu. Bilikcə güclü, zəkaca qüvvətli olanlar elm ardınca
qoşub qətiyyətlə irəliləyirdilər. Bu adamların bütün yaşantısı,
keşirdikləri həyat tərzi bu elmi fanatazim amacına asılı
tutulmuşdu. Elmə bir növ idman kimi baxılırdı. Gündəlik
məşqlər, hazırlıqlar, rejimlər idmançının dünya rekordlarını
saniyənin onda biri miqdarında yaxşılaşdırmağa yetəcək bir
sistemlə idmançılar tərəfindən necə dəqiq və aydın bir proqram
üzrə aparılırdısa, elm ardınca, düşənlərin də bütün həyatı, rejimi
204
elmi belə yeni rekordlarla- ixtira və kəşflərlə eləcə irəlilətməyə
doğru yönəldilmişdi. Hətta ailə, evlənmək, uşaq bəsləmək,
böyütmək kimi sırf bəşəri hisslər və vəzifələr belə bu elmi
fanatizmə tabe etdirilib, ona qurban verilirdi. Orxana elə
gəlməkdəydi sevgi, məhəbbət duyğuları özü də bu fanatizm
ön
ündə ikinci, üçüncü plandadır, ona tabe etdirilibdir. Aspirant
özünə qız seçərkən birinci növbədə qızın onun elmi işlərinə nə
dərəcədə mane ola biləcəyini mülahizə edirdi.
Ən az maneçiliyi olacaq qız ən ideal qız kimi tutulub
sevilirdi. Qızın bütün digər xüsusiyyətləri bu əsas cəhətdən tam
a
sılı olub o qədər ciddi əhəmiyyətə malik deyildi. Qız-gələcək
həyat yoldaşı nə qədər az şıltaq olsa, elmin fanatiki bu oğlanı
nə qədər az dartıb ora-bura aparsa, öz elmi işindən nə qədər az
onu ayırsa bir o qədər yaxşı həyat yoldaşıydı, sevgiyə,
məhəbbətə bir o qədər artıq layiq idi! Bəzən qız özü də aspirant
olurdu.
İki fanatik bir-birilə tapışıb işin ailə bünövrəsini təmin
edərək hər ikisini izafi vaxt itgisindən qoruyur, hərə öz elmi
axtarışları ardınca öz imkanlarından maksimum səmərəli
istifadə etmiş olurdular. Ailə, ər-arvadlıq ehtiyacları bir-birilə
beləcə asan şəkildə tə”min edilir, elmi axtarışların uğurla
sonuclanması ehtimalı qat-qat artırdı.
İlk əvvəllər elmə burada göstərilən bu elmi-idmançı
münasibəti Orxana ürpəşdirici görünür, onda bir zamanlar
a
vtomatla bağlı olan həmin səfsətə təfəkkürlər doğururdu.
Ömr
ün qarşısına yeganə bir məqsəd-elmi kəşf idealı qoyulması,
bütün digər bəşəri istək və arzuların bu məqsədə tabe
tutdurulması ona qanqaraldıcı bir iş kimi, qeyri bəşəri bir
yanaşım kimi görünürdü. Lakin düşünəndə ki, bu idealdan son
məqsəd insanların, bütün bəşəriyyətin sağlamlığı əqidəsinə
tabedi, bu fikir
ləri dəyişib ülviləşdirdi. Bu yerdə də bəzən
qanqaraldıcı fikirlər əl çəkmirdi ondan: bəlkə bəşəriyyətin
xeyrinə olmayan bir elm sahəsində də elmi axtarışlara məhz
belə elmi-idmançı fanatizm münasibəti göstərildi, bəs onda?
Onda vay bəşəriyyətin halına. Çünki, bu fanatizmin kəşflər,
205
ixtira və tapıntılarla nəticələnəcəyi əvvəlcədən məlumdur,
müvəffəqiyyət, bu elmi-idmançı yanaşım şəraitində əvvəlcədən
qaran
tiya edilmişdir. Atom, hidrogen bombaları, digər kütləvi
bioloji qırğın silahları belə yaradılmamışdırmı?.. Lakin o öz
elmi axtarışlarına, öz ixtirasına cavabdehdir. Məhz belə bir
elmi-
idmançı fanatizmi ilə elmi axtarışlarına qapıldığı ürək
xəstəlikləri problemlərinə cavabdehdir. Bəşəriyyətin üçdə bir
hissəsi bu xəstəliklərdən ölür. Çox zaman da hələ cavan ikən,
hələ ömrünün, istedadının çiçəkləndiyi çağında ikən aparır bu
xəstəlik insanları. Indi onun bütün biliyi, əqli, zəkası, istedadı
in
sanlığın bu amansız düşməniylə elmi mübarizə amalına sərf
olunmaqdadı. Və Orxan bu elmi-idmançı fanatizm yolunda o
biri aspirantlardan hələ müəyyən əlverişli şəraitdə idi. Onun
evi-
eşiyi, ailəsi, dost tanışları yoxdu burda. Kinolara, teatrlara,
sirklərə, rəqs meydançalarına, kampaniyalara getmək kimi
başqa aspirantları özünə dartıb çəkən mənəvi ehtiyaclar,
vəzifələr yoxdu Orxan üçün, gərəksiz, lüzumsuz şeylərdi
bunlar. Hər hansı insanı həzz duyğusu tamamilə yaddı ona, cəlb
eləmirdi Orxanı. Bunlar onun həftədə bir kərə hamama getmək
ehtiyacı ilə tükənirdi.
Aspirantlar içərisində təkcə İqorla Tanyanın həyat şəraiti
bu elmi-
idman fanatizmi üçün onunkundan daha əlverişli idi.
Iqorla Tanya evlənib bir yerdə yaşayırdılar. Hərəsi bir ixtisas
ardınca düşmüşdü. Iqorun anası Valya xala hər iki fanatikin
bütün digər ehtiyaclarını, o da bir ana fanatikliyi ilə ödəyib
gənc aspirantları əllərini bir ev işinə vurmağa qoymurdu.
Yeməklərini hazırlayır, paltarlarını yuyub ütüləyir, hamamlarını
qızdırıb çimməyə hazırlayırdı. Hətta əyinlərinə geydikləri
paltarları da maqazinlərdən gedib Valya xala özü alırdı.
İqor bütün sahələrdə Orxandan üstün idi və bu üstünlük
elmi mübahisələr zamanı bir iynə ulduzunca da həmişə özünü
göstərib Orxanı pərt edir, daha artıq bir iradəylə onu elmi
axtarışlar ardınca çəkib aparırdı. Iqorun başı elə bil hesablama
maşınıydı. Hər hansı bir elmi problemin nə zamandan ortaya
206
çıxdığını, bu barədə elmi mübahisələrin necə təkamül edib
dəyişdiyini, hal-hazırda hansı elmi istiqamətlərə gətirib
çıxardığını bir maşın dəqiqliyi, sərrastlığı ilə dərhal danışırdı.
D
ünyanın harasındasa bu problemə dair əldə edilmiş ən cüzi bir
yenilik İqora mütləq bəlli idi. Mübahisələr zamanı o idman
yarışlarında rekordçular öz yaxın rəqiblərindən necə saniyənin
yüzdə biri kimi üstünlüyə nail olurdularsa İqor da eləcə ondan
üstün olurdu və heç bir sə”ylə, çalışma, baş sındırmayla Orxan
bu cür çimdicik geriliyini aradan qaldıra bilmirdi. Son olaraq da
bu qərara gəldi ki, İqorun bu üstünlüyünü o heç vaxt aradan
qaldıra bilməyəcək də. İqora Valya xala ilə, Tanya ilə verilir
bu estünlük.
İqor Orxanı olduqca sevir, bəzən mübahisələrini
yarımçıq qoymamaq naminə onu da dartıb evlərinə gətirirdi.
Hətta yemək yedikləri zaman belə mübahisələri davam edirdi,
nə Valya xala, nə Tanya bir dəfə də olsun onların yanında belə,
mübahisələrini davam etdirdiklərinə görə öz narazılıqlarını
bildirməmişdilər və bütün bunlara tamamilə təbbi bir hal kimi
baxırdılar.
Günlər, həftələr, aylar beləcə sırf elmi axtarışlar
mübahisələr axanağında ötüb keçir, zaman Orxanın duyub hiss
etmədiyi bir sürəkliklə addayırdı. Iş o yürə gəlib çatmışdı,
İqordan geri qalmamaq mülahizələri onu yay tətilləri zamanı da
Azərbaycana gəlməyə qoymurdu. Yalnız Adillə məktublaşır,
Azərbaycanda olub bitənlərdən Adilin şirindil məktublarıyla
mə”lumat alırdı.
Sürəyya isə... Tamamilə ynydulmuşdu Sürəyya, yox idi
beynində, hafizəsində, yaddaşında. Hardasa qəlbinin kar-kor bir
guşəsində görünməz-bilinməz sızıltı kimi, yaraltı kimi
düyünlənib sporlaşmışdı Sürəyya xatirəsi...
|