| 1938-1953 döneminde uygulanan kademeler arası geçiş politikaları.
Eğitimin başlıca amacı, “milletine, vatanına, Cumhuriyete ve inkılâba sadık”
yurttaşlar yetiştirmektir (MEB, 1993, s.16). Bu dönemde ilköğretimin
önceliği, okulsuz ve öğretmensiz köy kalmaması için köye öğretmen
yetiştirilmesidir. Ortaöğretim düzeyinde okul kapasitesi ile öğrenci sayısı
arasında denge kurulmasına ve ilkokuldan ya da ortaokuldan sonra mezunların
devam edebileceği meslek okulları açarak liselerin niteliğinin korunmasına
önem verilmiştir. Yükseköğretim ise ülkenin ihtiyaç duyduğu alanlarda
uzman işgücünü yetiştirmek, milli kültürü kurmak ve yaymak ve bilimsel
araştırmalar
yapmak
için
kurulmuş
kültür
kurumları
olarak
değerlendirilmektedir.
Kademeler arası geçiş sorunları ilk kez Birinci Maarif Şurası’nda (MEB,
1991a) çeşitli yönleriyle tartışılmış ve çarpıcı görüşler
8
dile getirilmiştir.
Kademeler arası geçişe ilişkin en önemli sorun, üst kademedeki okulların alt
kademeden gelen öğrencilerin eğitim seviyelerini yetersiz bulmalarıdır
9
.
Dönemin Milli Eğitim Şuraları incelendiğinde bu tür yakınmaların sıklıkla
tekrar edildiği görülmektedir (MEB, 1991b; MEB, 1991d). Sorunun çözümü
için getirilen önerilerden biri, her kademeden sonra “Devlet Sınavları”
yapılmasıdır (MEB, 1991a).
Dostları ilə paylaş: | 
