148
Bəzi vaxtlar − axşamlar ağanın görüşünə gedib namazda ona
iqtida etmək şərəfinə nail olurdum. Bu şərəfdən olduqca şad
olurdum.
Günlərin birində axşam çağı qərara gəldim ki, camaat namazı
qılmaq üçün Şeyxin hüseyniyyəsinə gedim.
Küçənin əvvəlində durub, taksi gözləyirdim. Birdən
yanımdan bir maşın şütüyüb keçərək, çalanın içinə yığılmış
palçıqlı suyu əbama sıçratdı. Çox narahat oldum və əsəbi
halda maşının sürücüsünə dedim:
Korsan? Gözün hara baxır? O getdi və qəziyyə də burada
bitdi. Bir neçə dəqiqədən sonra Ağanın hüzuruna getdim.
Namaz bitdikdən sonra, onun ətrafına toplaşdıq... Şeyx
söhbətə başladı. Amma birdən söhbət əsnasında dedi:
İmam Zamanın (ə) çörəyini yeyən tələbə üçün çox ayıbdır ki,
söyüş söyə. Tutaq ki, taksi sürücüsü səhv edib sizin paltarınızı
çirkləndirib. Onda gərək cəsarət edib söyüş söyəsiniz? Gərək
camaatla yola gedəsiniz.
1
Dostları ilə paylaş: 
