«Barmağın təsiri» Şeyx Mehdi Qumi hədsiz məqam və kəramət sahibi
olmuşdur. O cümlədən, əgər barmağını və ya üzüyünü ilan və
əqrəb çalan yerə qoysaydı, o saat zəhərin təsiri gedər, sancı
kəsərdi və beləliklə xəstə şəfa tapardı.
Bu kəraməti Qumun alimləri və ağsaqqallarının dəfələrlə
müşahidə edib, yaxından öz gözləri ilə gördüyünü nəql
edirlər.
Bir gün İsfahana səfər etmiş Şeyx Mehdi Qumi Quma
qayıtmaq üçün avtobusa minəndə sürücü deyir:
Mən maşına axund mindirmirəm. (Rzaxan Pəhləvinin
zamanı olduğu üçün ruhanilərə münasibət mənfi idi.) Nəhayət
avtoparkın müdirinin xahişi ilə sürücünü yola gətirirlər və
şeyx avtobusa oturur.
Təsadüfən yolda “Murçe-xort” deyilən məntəqədə maşının
təkəri deşilir. Əvvəldən şeyxin avtobusa minməsindən narahat
olan sürücü qışqır-bağır salıb deyir:
Mən demədim ki, şeyxi avtobusa buraxmayın? Gördünüz,
mənim sözüm düz çıxdı... Bunun ayağı bizə düşmədi, təkər də
