116-bob. Ozor beradigan narsalarni chetga olib qo’yish haqida
229. Abu Barza Aslamiy (r.a.) Rasululloh (s.a.v.)ga: "Yo RasulAlloh! Menga bir amalni
buyuringki, o’shani qilsam jannatga kirishga sazovor bo’lay", dedilar. Rasululloh (s.a.v.):
"Yo’ldan odalarga ozor beradigan narsalarni olib tashlasang, jannatga kirasan", dedilar.
230. Abu Hurayra (r.a.) aytadilar: "Rasululloh (s.a.v.): "Bir kishi ko’chada yotgan bir
tikanni ko’rdida, bironta musulmonning oyoqiga ozor bermasin, deb chetga olib tashladi.
Mana shu ishi tufayli uning gunohi kechiriladi", dedilar".
231. Abu Zarr G’iforiy (r.a.) aytdilar: "Rasululloh (s.a.v.): "Ummatlarimning qilgan
amallari yaxshilari ham, yomonlari ham menga ko’rsatildi. Yaxshi amallar orasida
ko’chada odamlarga ozor beradigan narsani chetga olib tashlanganini ko’rdim va yomon
amallari orasida masjid ichiga tuflab, keyin ko’milmay ketilgan tuprukni ko’rdim",
dedilar".
231. Anas ibn Molik (r.a.) aytdilar: "Rasululloh (s.al.)ga biror narsa keltirilsa: "Buni
falonchi xotinga eltib beringlar, chunki u xotin Xadichaning do’sti edi, buni faloniy
xotinning uyiga yuboringlar, chunki u Xadichani sevardi", derdilar".
"Go’zal so’z" deb atalgan 117-bobdagi 232-hadis 225-hadisning takrori, ammo bu Abdulloh ibn Yaziddan rivoyat qilingan. 233-hadis 231-hadisning takrori, u Aias ibn Molikdan rivoyat qilingan, 234-hadis Huzayfa (r.a.)dan rivoyat qilingan bo’lib, 225- hadisning takroridir.