51
yuzida. Bahor insonga qayta hayot berolmaydi. Lekin bahor insonga eng
buyuk ne’mat, tuyg‘u hadya qiladi. Qalbida bahor yaratadi. Orzu-umidlari
g‘uncha ochadi. G‘ayrati jo‘sh uradi. Muhabbat mavjlanadi. Yashashga,
kurashga har vaqtdagidan o‘zgacharoq ishtiyoq bilan kirishadi.
Bahor kunlari Navro‘z
insoniylik, yaxshilik bayrami bo‘lib keladi.
Navro‘z kunlari hamma bir-biriga tabassum ulashadi. Mehr-oqibat
uyqudan uyg‘onadi. Yomon so‘zlar chekinadi. Urush-janjal, gina-qudurat
unutiladi.
Avval
urushganlar
yarashib
oladilar.
Bemorlardan,
nogironlardan, yolg‘izlardan xabar oladilar. Eronliklar Navro‘z kunlari bir-
birlariga shakar hadya qilishar ekanlar. Demakki, shirinlik – ezgulik,
yaxshilik!
Navro‘z kunlari quyosh yerga yaqinlashadi:
osmon-u yer
yorug‘lashadi.
Bahor insonga sadoqat ko‘rsatadi. Har yili kelib, ko‘zini, qalbini
yashnatadi. Ne’matlarni kaftida tutadi.
Insoniyat saxiylikni, sadoqatni,
bag‘rikenglikni, yaratuvchanlikni bahordan o‘rgansa, bahordan andoza
olsa, yarashadi.
(120 ta so‘z).
Dostları ilə paylaş: