304-bob Ergashuvchining o‘zi ergashgan kishisi biror amal qilsa aytadigan
narsasi haqida
Bilingki, ergashuvchi kishi ergashayotgan shayxida zohiri yaxshilikka muxolif narsa
ko‘rsa, amal qilishi uchun ko‘rsatma niyati ila so‘rab-surishtirmog‘i mahbub amaldir.
Agar qilayotgan narsasida unutish bo‘lsa, uni to‘g‘rilaydi. Agar qasddan bo‘lsa, u uchun
qilayotgan amalini bayon etadi.
846/1. Usoma ibn Zayddan rivoyat qilinadi: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Arafot
(tog‘i)dan qaytib, Shi’ab degan joyga tushganlarida bavl qilib, so‘ngra tahorat oldilar.
Shunda men: «Ey Rasululloh, namoz-chi?» desam, u zot: «Namoz oldinda», dedilar.
Imom Buxoriy va Muslim rivoyatlari.
Imom Navaviyning fikrlaricha, Usoma buni Rasululloh sollallohu alayhi vasallam shom
namozini unutganlar, deb gumon qilganlari uchun aytdilar. Chunki Rasululloh sollallohu
alayhi vasallam u yerdan chiqishlariga yaqin namozning vaqti kirgan edi.
Al-Azkor. Al-Faqih an-Navaviy
www.ziyouz.com
kutubxonasi
226
847/2. Sa’d ibn Abu Vaqqos (r.a.): «Ey Rasululloh, falon kishi haqida nimaga bunday
qilyapsiz? Allohga qasamki, men uni mo‘min, deb o‘ylayman», dedilar. Imom Buxoriy va
Muslim rivoyatlari
848/3. Buraydadan (r.a.) rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam fath kuni
barcha namozlarini bitta tahorat bilan o‘qidilar. Umar (r.a): «Bugun qilgan narsangizni
hech qilmagan edingiz», deganlarida, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Ey Umar,
buni qasddan qildim», dedilar. Imom Muslim rivoyatlari.
Bunga o‘xshash sahih rivoyatlar ko‘pdir.
305-bob Maslahatga chorlash haqida
Alloh taolo Oli Imron surasining 159-oyatida: «Ishlaringizda maslahat qilinglar», deb
aytgan.
Bu haqda sahih, mashhur hadislar ko‘pdir. Mana shu oyati karimaning o‘zi hamma
narsadan behojat qiladi. Chunki Alloh taolo kitobida ochiq bir narsani buyursa, nabiysini
maslahat qilish haqida ogoh etgan. Maxluqlarning eng mukammaliga (ya’ni,
Rasulullohga) shunday qilishni buyurgandan keyin boshqalarga gumoning qanday?
Bilingki, bir ishni qasd qilgan kishining dini, tajribasi, mohirligi, taqvosi va
mehribonligiga ishonilgan shaxs bilan maslahatlashmoqligi mahbub amaldir.
Jamoatda ham mazkur ishlarda maslahatlashish, ularga ana shu ishdagi maqsadini
tanishtirish va undagi yaxshilik hamda fasodlarni bayon etish mahbub amaldir.
Qozi va sultonlarga o‘xshash omma ishlarida boshliqlarning maslahat bilan ish
yuritmoqlari ta’kidlangan. Umar ibn Xattob (r.a.) sahobalar ila maslahatlashib, ularning
so‘zlariga amal qilganlari mashhurdir. Bu haqda sahih hadislar vorid bo‘lgan.
Maslahatchining maslahati, yuqorida zikr qilganimizdek ishora qilgan narsasida fosid
narsa bo‘lmasa, undan maslahatini qabul qilish foydalidir. Maslahat beruvchi ham fikrini
aytib, nasihat ila o‘z kuchini ayamasligi lozim.
849/1. Tamiym ad-Doriydan (r.a.) rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam:
«Din xayrixohlikdir», deganlarida, sahobalar: «Kim uchun, ey Rasululloh?» deyishdi.
Shunda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Allohga, kitobiga, rasuliga va
musulmonlar imomi hamda ommasiga», deb aytdilar. Imom Muslim rivoyatlari.
(Allohga bo‘lgan xayrixohlik - Unga imon keltirib, amrlarini bajarish, qaytariqlaridan
qaytish. Kitobiga bo‘lgan xayrixohlik - undagi narsalarga bo‘ysunib, tilovat qilish.
Rasuliga bo‘lgan xayrixohlik - u olib kelgan risolatni tasdiqlash. Musulmonlar imomiga
bo‘lgan xayrixohlik - haq bo‘lsalar, ularga yordam berib, itoat qilish. Ommaga bo‘lgan
xayrixohlik -ularga amru-ma’ruf, nahiy-munkar qilish hamda aziyat bermaslik bilan
bo‘ladi... - tarj.)
Al-Azkor. Al-Faqih an-Navaviy
Dostları ilə paylaş: |