Haqiqatni izla, bolam, toliqmayin,
Dust tanlashda khushyor bulgil khovliqmayin.
Desang, badfel kishilarga yuliqmayin,
Mardlarni quv, sendan yuzin bursalar ham.
Inson qocha olmas
ekan gumrohlikdan,
Kabira-yu, ham sagira gunohlikdan.
Hazar qilgil har on yolgon guvohlikdan,
Eritilgan qurgoshin-la ursalar ham!
Haq yulinda tusiqlasa ming bir harsang,
Bolam, bolam emasdirsan ortga qaytsang.
Kuzni yumgum
men hotirjam haqni aytsang,
Suyagingdan imoratlar qursalar ham!
Seni boqdim, odamlarga ibrat bul, deb
Yakhshiga dust, yomonlarga nafrat bul, deb.
Holid ibn Valid kabi ummat bul, deb,
Huzuringda munofiqlar yursalar ham!
Bolajonim, bu yullarda charchoq bilma,
Yiglasang ham, tahajjudda yigla, tinma!
Uz yulingni ravon ushla, parvo qilma
Karvoning ortidan tinmay khursalar ham!
Shunda rozi bulgum bergan oq sutimdan,
Gudak choging chaynab bergan har yutumdan…
Bolam, qaytar choging manzil, tobutimdan,
Kulib quygin, hayrat ila kursalar ham!
ONAMGA
Mening onam matonatda eng ulkan tog!
Toglar nima, turt tarafi gullagan bog
Yuq adashdim,
onam asli tillo tojim,
Bakhtimizga yonimizda yursinlar sog.
Uchta qizmiz, bitta ugil parvonamiz!
Onam bizning gavharga teng dur shodamiz,
Ne
ne kunni kurmadilar ayol bulib,
Sog bulsinlar biz farzandlar duodamiz!
Otam ketdi foniylarga bizni tashlab,
Qolib ketdik kuz yoshi bilan yurak gashlab,
Er tepindik, chidolmasdan ayriliqqa,
Dalda berib qololdingiz bizni ushlab.
Un yil utdi ayriliqni yutib keldik,
Qancha ogir sinovlardan utib keldik.
Tugri
yulni kursatdingiz ona bulib,
Rahmat sizga oq qorani siz deb bildik.
Bakhtsizman deya kuz yosh qilsam ―jim‖ dedingiz,
Usha seni yiglatganlar ―kim dedingiz‖,
Oringizni otmadingiz balchiqlarga,
―Bolam bulsang, faqat meni bil‖ dedingiz.
Noliganim uchun uzr suray ona,
Mehringizni quchogimga uray ona,
Ham otamsiz, ham onamsiz nuri diydam,
Makkalarda yoningizda yuray ona!
Siz boyligim,
davlatimning eng boshisiz,
Hayot degan osmonimning quyoshisiz,
Nevara-yu, evaralar qurshovida,
Suyukligi, har farzandning bardoshisiz!
Dostları ilə paylaş: