140
yoxdur.
1
1 “Cəməl” müharibəsində bir kişi Əli (ə)-a yaxınlaşıb dedi:
“Ya Əmirəl-möminin, sən deyirsən Allah birdir?” Camaat hər
tərəfdən onun üzərinə qışqırıb dedilər: “Görmürsən ki, Əmirəl-
mömininin başı nə qədər qarışıqdır?”
Əmirəl-möminin Əli (ə) buyurdu: “Onunla işiniz olmasın;
çünki bu ərəbin istədiyi
şey elə bizim bu camaatdan
istədiyimizdir.” Sonra ərəbə dedi: “Allah birdir” dedikdə dörd
növ “bir olmaq” təsəvvür oluna bilər ki, onun iki mənası
düzgün deyil, iki mənası isə düzgündür: Düzgün olmayan
mənalardan
biri budur ki, bir kəs “Allah birdir” deyərək ədəd
nəzərdə tutsun. Bu düzgün deyildir. Çünki “ikincisi olmayan”
heç vaxt ədədin içinə daxil olmayır. Görmürsənmi ki, “
Allah
üçün üçüncüsüdür” deyənlər (məsihilərin üçlük əqidəsinə
işarədir) kafir olmuşlar? Digəri də budur ki, bir kəs misal üçün,
“filankəs camaatdan biridir” desin.
Yəni bu cinsdən olan bir
növdür (yaxud bu növdən olan bir vahiddir). Bu məna da
Allahın barəsində düzgün deyildir. Çünki bu təşbihdir, Allah
isə təşbihdən çox-çox uzaqdır.
Amma Allah barəsində düzgün olan mənalara gəldikdə isə,
biri budur ki, bir şəxs “Allah birdir” desin, məqsədi də əşyalar
arasında Onun oxşarı olmadığını çatdırmaq olsun. Allah
belədir. Digəri isə belədir: “Allah birdir” (Əhəd – yəni Onda nə
xaricdə, nə əql və nə də fəhm qüvvəsində heç növ çoxluğa və
bölgüyə yer yoxdur). Allah məhz belədir. “Biharul-ənvar”, 3-cü
cild, səh-207
Əli (ə) yenə buyurur: “Allahı tanımaq – Onu yeganə
bilməkdir.” (Biharul-ənvar, 2-ci cild, səh-186). Yəni varlığı qeyri-
məhdud, sonsuz olan Allahın varlığının isbat olunması üçün
Onun vəhdaniyyətinin isbat olunması kifayətdir. Çünki qeyri-
məhdud və sonsuz varlıq üçün heç vaxt “ikinci” təsəvvür oluna
bilməz.