deb qabul qilish nojoiz.
Chunonchi, u soTiylik tariqatlarining hammasini
m o h iy a ta n reak sio n , degan fikrni ilgari suradi va s o ‘fiy la rn i
mustamlakachi amaldorlar ra’yiga qaraydigan rasmiy din peshvolari
bilan chalkashtirib yuboradi. Lekin, shunga qaramasdan, Anbar otinning
asarlari, ayniqsa, «Qarolar falsafasi» risolasi hozirgi kunda ham ijtimoiy-
axloqiy ahamiyatini yo‘qotgan emas.
Bundan tashqari, Anbar otin shoira va faylasuf olima sifatida ham ,
shaxs sifatida ham kishini hayratga soladigan darajada matonatli, pokiza
inson, yuksak axloq egasi b o ‘lgan. U um rini Turkiston xalqlari
m a’naviyatini yuksaltirishga bag‘ishladi, nogiron bo‘lishiga
qaram ay,
adolat lashkarining pahlavoni bo‘lib kurashdi. Bugungi kunda mustaqil
0 ‘zbekistonimizga bu tom m a’nodagi qahramon ayol orzu qilgan kunlar
keldi, Anbar otinning olimona va shoirona bashorati amalga oshdi.
Abdulla Avloniy.
Turkiston m a’rifatparvarlari orasidagi yana bir
mutafakkir ta ’limshunos, pedagog va axloqshunos Abdulla Avloniydir
(1887-1934). Uning XX asr boshlarida Turkistonda mashhur bo ‘lgan
«Turkiy guliston yoxud axloq» (1913) asari axloqiy m uammolarga
jadidchilik nuqtayi nazaridan yondashishi, ko‘pchilikka tushunarli tilda
yozilgani bilan ajralib turadi. Agar Anbar otinning «Qarolar falsafasi»
risolasida dolzarb axloqiy muammolar majoziy-falsafiylik, ilmiy-nazariy
xulosalar orqali yoritilsa, Avloniy asarida fazilatlar va illatlarga ko‘proq
ta ’rif berish, ularni sharhlash yo‘li ustuvorlik qiladi.
Abdulla Avloniyning «Turkiy guliston yoxud axloq» asarida an’anaviy-
falsafiy yondashuv bo'lm ish antropologik nuqtayi nazar bo‘rtib ko‘zga
tashlanadi. Ammo bu yondashuvning yangilangan mohiyati shunda ediki,
tadqiqot obyekti sifatida makon va zamondagi umumiy mavhumiy inson
emas, balki, muayyan, XX asr boshlaridagi,
milliy ozodlikka, yangicha
hayot tarziga intilishni o ‘z oldiga niyat qilib qo‘ygan Turkiston fuqarosi
olinadi. Ana shu yangi inson tarbiyasi bosh masala tarzida o ‘rtaga
tashlanadi.
Faylasuf-pedagog, aw alo, millatni tarbiyalashni o ‘z ustiga olgan
tarbiyachi muammosiga to ‘xtaladi: otalar — to ‘ychi, uloqchi, bazm chi,
ilm q ad rin i b ilm ag an , m u allim lar — o 'z la ri tarbiyaga m u h to j,
dorilmualliminni tugatishi kerak bo‘lgan, mudarrislar esa —
darslari
beimtihon, isloh yaqiniga yoiamaydigan kishilar. Shu bois millat yoshlari
ta rb iy a s in i u su li ja d id ta ra fd o rla ri — t a ’lim -ta rb iy a tiz im in i
zamonaviylashtirishga, isloh qilishga intilayotgan ziyolilar qo‘lga olishlari
kerak. Avloniy Rusiya hukumati u yer-bu yerda yangicha m aktablar
www.ziyouz.com kutubxonasi
ochgani — shunchaki jahon jamoatchiligini chalg'itish ekanini, ochiq
bo
lmasa ham, ishora bilan aytib o ‘tadi. H ukum at ham m aning otasi,
о z fuqarosining bolalarini tarbiya qilm og‘i lozim. Rusiya hukumati
esa о gay; o ‘gay b o ‘lsa ham, u yer-bu yerda maktab ochib, bolalarni
tekin o'qitadi, deydi u. Avloniy ana shu «o‘gay tarbiyadan» ko‘ra milliy
tarbiyamiz usullarini yangilashni afzal biladi va o ‘z davrini «tarbiyaning
zamoni» — tarbiyaning ayni vaqti deb ataydi.
U ning bu boradagi
qarashlari hanuz o ‘z kuchini yo‘qotm aganligini; tarbiya — hozir ham
jamiyat uchun dolzarb muammo ekanini Prezident Islom Karimov
m ashhur nutqlaridan birida (1995-yil 23-fevral) Avloniydan mana
bunday deb ko‘chirm a keltirish yo‘li bilan ta ’kidlaydi: «M a’rifatparvar
bobomiz Abdulla Avloniy yozganidek, «Tarbiya bizlar uchun yo hayot
— yo mamot, yo najot — yo halokat, yo saodat — yo falokat masalasidir»1.
Avloniy
tarbiyani, qadimgilar va 0 ‘rta asrlar m usulm on Sharqi
mutafakkirlari a n ’analariga suyanib, uchga b o ‘ladi: badan tarbiyasi, fikr
tarbiyasi, axloq tarbiyasi. Shular orasidan axloq tarbiyasiga alohida ui^g‘u
berib, uni «insonlarga eng m uhim , ziyoda sharaf, baland daraja
berguvchi» tarbiya deb baholaydi. Fazilatlarni faylasuf-pedagog yaxshi
xulqlar, illatlami esa — yomon xulqlar deb ataydi. Fatonat, diyonat,
sharaf, hayo singari musulmon Sharqi uchun a n ’anaviy bo'lgan fazilatlar
sharhi bilan birgalikda Avloniy vijdon, Vatanni suymak singari Turkiston
mintaqasi uchun yangi talqinda taqdim etilgan
fazilatlar haqida alohida
to ‘xtaladi. Vatanni suymoq, lozim b o ‘lsa, uning yo‘lida jonini fido
etmoq yuksak axloqiy insonga xos fazilatdir. Inson Vatanni tanlamaydi.
«Biz turkistonliklar o ‘z Vatanimizni jonim izdan ortiq suydig'im iz kabi,
arablar Arabistonlarini, qumlik issiq ch o 'llarin i, eskim o‘lar shimol
taraflarini, eng sovuq qor va muzlik yerlarini boshqa yerlardan ziyoda
suyarlar.
Agar suymasalar edi, havosi yaxshi, tiriklik oson yerlarga o ‘z
vatanlarini tashlab hijrat qilurlar edi», — deb yozadi bir o ‘rinda Avloniy.2
Vijdon esa Avloniy nazdida, inson niyatlari va qilmishlarini aks
ettiruvchi eng musaffo axloqiy ko‘zgudir, «inson aqli va fikrining haqiqiy
mezoni».
Shuningdek, jadid axloqshunosligining allomasi intizom , iqtisod,
idrok va zako singari o ‘sha davrlarda hali ko‘p quloq o'rganm agan
Dostları ilə paylaş: