Ichki nazorat tizimini testlash bilan bog’liq tanlash risklari. Auditor ichki nazoratni
integratsiyalangan auditning bir qismi sifatida samaradorligini baholash uchun dalillarni yig’ishda
ko’pincha tanlashdan foydalanadi. Nazorat pasayishga uchrasa, auditor vaqt foizining aniq bahosini
talab qiladi; masalan, agar nazorat vaqtning 4%da
samarali yuritilmasa, auditor bu axborotdan
nazorat samaradorligi haqidagi va bajarilishi kerak bo’lgan mustaqil nazorat amallar miqdori yoki
ichki nazorat to’g’risida fikr ega bo’lish uchun foydalaniladi. Chunki tanlab olish hamisha ayrim
noaniqliklarga ega bo’ladi, shu bilan birga auditor yomon senariyni boshqarishga urinadi; masalan,
auditor nazorat vaqtning 8% dan ortig’iga pand bermaydi deya 95% ishonishni xohlaydi. Auditor
hamisha tanlab olishning uncha katta bo’lmagan miqdoridan noto’g’ri xulosalar chiqarish bo’yicha
risklarni boshqarishga xarakat qiladi.
Ichki nazoratni testlash bilan bog’liq tanlash risklari 18-jadvalda keltirilgan.
Ichki nazorat
ishonchliligini noto’g’ri qabul qilish riski (shuningdek, nazorat riskining o’ta past yoki
ishonchlilikdan ham yuqori baholovchi risk deb ataluvchi risk) bunda auditor ichki nazorat tizimini
samarali deb topganda haqiqatda esa ichki nazorat tizimi samarsiz bo’lganligi riski hisoblanadi.
Ichki boshqaruv ishonchliligining noto’g’ri og’ishi riskga (shuningdek, nazorat riskini o’ta
yuqoriligida yoki ishonilganidan past riskni baholash deb ham ataluvchi) auditor nazoratning ichki
vositalari holati samarasiz deb xisoblanadi, aslida esa nazoratning ichki vositalari samaralidir.
Dostları ilə paylaş: