Parti değerlendirmeleri-2

Parti Programı Üzerine/1-Program Yöntemi ve Yapısı, Eksen Yayıncılık, s.64)

Burada marksist-leninist klasiklere temel eğitim materyali olarak başvurulması gerekliliği, bilimsel sosyalizmin kendi orijinal kaynakları üzerinden kavranması ihtiyacı üzerinden özellikle vurgulanmaktadır. Ülkemizde geleneksel sol hareketin temel zayıflık alanlarından biri olagelmiştir bu. Teoriye yaygın ve neredeyse kurumlaşmış ilgisizliği, olduğu kadarıyla(225)da Marksizm-Leninizm kendi orijinal kaynakları yerine “popüler” ikinci üçüncü el yorumlar üzerineden “inceleme” tutumu tamamlamıştır. Bu nedenledir ki bilimsel teorinin en temel tezleri ve ilkeleri bile ya hiç kavranamamış, ya da eksik, güdük, çarpık ve mekanik biçimde anlaşılmıştır. Özellikle ‘70’li yıllarda Marksizmin ikinci-üçüncü el kaba yorumları üzerinden öğrenilmesi çabası, o günkü tarihsel konjonktürde, küçük-burjuva halkçılığının geniş bir etkinlik alanı bulabilmesini de kolaylaştırmıştır. Halkçı dogmaların genelleşmiş etkisi altında Marksizmin sınıf özü çarpıtılmış, bilimsel yöntemi ise neredeyse hepten bir yana bırakılmıştır. Bilimsel sosyalizmin olmazsa olmazı olan işçi sınıfının tarihsel misyonu ve öncü devrimci rolü küçük-burjuva görüşlerin gölgesinde kalabilmiştir. Bundan da öteye, Marksizm adına küçük-burjuva düşünce ve önyargıların bu hakimiyeti, toplumsal gerçekliğimizin doğru anlaşılmasını ve dolayısıyla devrimin stratejik ve sorunlarının doğru çözümlere bağlanmasını da engellemiştir. (‘70’li yıllarda mücadeleye katılan yüzlerce binlerce devrimcinin marksist dünya görüşü adına okuyup incelediği yayınlar, bağlandıkları grupların süreli yayınları ve broşürlerini pek az aşıyordu. Oysa herşey bir yana, çoğu durumda bu yayınları ve broşürleri hazırlayanların kendileri de gerçekte marksist dünya görüşü üzerine asgari bir bilimsel eğitimden yoksundular).

Bugün ise durum çok daha vahimdir. Artık bu “popüler” ürünler üzerinden de olsa Marksizmi öğrenme çabasından sözetmek pek mümkün değildir. Devrimci teori solun geniş kesimleri için anlamını ve önemini çoktan yitirmiştir. Devrimci teoriye bu ilgisizlik devrimci sınıf mücadelesinin bugünkü genel zayıflığı ile de birleşince liberal-reformist görüşlere geniş bir etkinlik alanı açılmakta, Marksizm-Leninizmin en temel tezleri ve ilkeleri hala da marksist geçinebilenler tarafından gönlü rahat bir biçimde pratikte bir yana bırakıl(226)maktadır.

Fakat işte tüm bunlara inat, komünist militanlar Marksizm-Leninizmi incelemeye daha özel bir önem vermeli, bunu büyük bir istek ve heyecanla yapmalı, parti çizgisini derinlemesine kavramayı bu çaba temeline oturtmalı, parti ise sistematik müdahale ve yönlendirmeleriyle bunun amaca uygun, sağlıklı ve verimli bir çaba olarak gerçekleşmesini güvenceye almalıdır.