Parti değerlendirmeleri-2

Fabrikayı iyi tanımalı, dikkatle gözlemlemeliyiz

Planlı ve hedefli bir çalışmanın başarısı için öncelikle fabrikamızı çok iyi tanımalı, kendine özgü sorunlarına her yönüyle hakim olmalıyız. Adımlarımızı emin ve sağlam atabilmek için faaliyet yürütmenin koşullarını, güçlerimizi, güçlüklerimizi çok iyi bilmemiz gerekir. Hangi sorunlar yakıcı, hangi sorunlar üzerinden müdahalede bulunabiliriz, öne çıkaracağımız birleştirici talepler neler olmalıdır gibi soruların yanıtları alanında önden donanımlı olmalıyız. Bu sorulara tek tek yanıt verebiliyorsak eğer, bu durumda faaliyetimizi somut sorunlar üzerinden yürütebiliriz.

Somut sorunlardan yola çıkarak somut çalışmayı örmek için iyi bir gözlemci olmak şarttır. Fabrikanın bölgede taşıdığı önemi, sektördeki yerini, gelişmişliğini, ülke ekonomisine katkısını, çevre fabrikalarla bağlantısını, geçmişinden bugüne kadar uygulanan çalışma yöntemlerini, fabrika bünyesinde geçmişten bugüne gelişen olayları, tüm bunları en ince ayrıntısına kadar öğrenmek durumundayız. Bu, fabrikaya her yönüyle hakim olmamızı sağlayacaktır.(87)

Bunun yanında patronun kimliğini ve şirketin durumun bilmek de önemlidir. Kişilik yapısından ilişkide olduğu kuruluşlara kadar her yönüyle patronu tanımak, hem hareket tarzımızı kolaylaştıracak ve hem de onu çalışma içinde teşhir etmemizde bize ek avantajlar sağlayacaktır. Patron kimdir sorusuna vereceğimiz her somut ve çarpıcı yanıt, onun şahsında sömürücü kapitalist sistemin, bu sistemdeki ağır çalışma ve yaşam koşullarının işçiler önünde teşhiri olacaktır. İşçilerin soyut algılamadaki zayıflıkları düşünüldüğünde bu sanıldığından da önemlidir. Patronun işçilere karşı aldığı somut her tutumu, fabrikada ve günlük yaşamdaki her bir adımı, her bir sözü anında somut teşhirin konusu olabilmelidir. Bu ise ancak patron iyi tanındığı ve gözlemlenebildiği ölçüde olanaklıdır.

Patron, işçilerin karşısına değişik maske ve sıfatla çıkarak, kendisine gelebilecek tepkileri önceden bastırmayı amaçlayabilmektedir. Kimi zaman “babacan”, “işçi dostu”, “vicdanlı” gibi görüntülerle, kimi zaman da “dinli-imanlı” ya da “demokrat” gibi sıfatlarla, işçiye yakınlaşmaya çalışabilmektedir. Bu gibi durumlarda patronun gerçek kimliği, hangi sınıftan olduğu, kime hizmet ettiği, işçileri daha çok sömürmek ve daha ağır çalışma koşullarına mahkum etmek için neler yaptığı, anlaşılır ve somut bir dille işçilere gösterilebilmelidir. Bu sanıldığı kadar zor değildir. Örneğin aynı patron işçilere ağır ve kötü çalışma koşullarını dayatırken babacanlığını, işçi dostluğunu tümüyle unutuvermektedir. Söz ile gerçek davranış arasındaki bu uçurumu gösterebilmeli, bunu her fırsatta işçilere anlatabilmeliyiz.