Penitensiar sistemdə Vərəmə nəzarət üzrə TƏLİmat

Əlavə 8: VƏD-lərin yan təsirlərini aradan qaldırılması zamanı istifadə edilən preparatların siyahısı

Dərmanın adı	Forması	Dozası
Albumin	Flakon	20% - 50 ml
Almaqel A	Flakon	170 ml
Diklofenak	Ampul	3 ml
Essensiale H	Ampul	5 ml
Flukanazol	Kapsul	150 mq
Heptral	Ampul	400 mq
İmodium	Tablet	2 mq
İndometasin	Tablet	25 mg
İnfuzol	Flakon	500 ml
Lesponefril	Flakon	100 mg
Lineks	Tablet
Omeprazol	Tablet	20 mq
Selemin Hepa	Flakon	500 ml
Serukal	Ampul	0,5%-2,0 ml
Silemaril	Капсул	140 mq
Suprastin	Tablet	1mq
Transamin	Tablet	5 mq
Vitamin B kompleks	Ampul	2 ml

Əlavə 9: Ağciyərlərdən kənar vərəmin müalicəsi

AKV termini altında vərəmin ağciyər parenximasından kənarda lokalizasiya olunmuş müxtəlif klinik formaları nəzərdə tutulur. Bu formaları birləşdirən ümumi xüsusiyyət onların aşkarlanmasının, diaqnostikasının və müalicəsinin təşkilində meydana çıxan çətinliklərlə bağlıdır. Bu çətinliklər aşağıda götərilən səbəblərlə bağlıdır:

1) Ümumi təcrübə həkimlərinin və digər ixtisas həkimlərinin vərəmə görə kifayət dərəcədə sayıqlığının olmaması və bunun nəticəsi olaraq xəstəliyin gecikmiş mərhələdə aşkarlanması;

2) Ağciyərdən kənar orqanlarda lokalizə olunmuş vərəm ocaqlarının çətin aşkarlanması və diaqnozun dəqiqləşdirilməsi üçün yüksək texnologiyalı bahalı müayinə metodlarının tələb olunması;

3) Zədələnmə nahiyəsində VM-nin miqdarının az olması (lakin miqdarının azlığına baxmayaraq bu VM bir çox hallarda ağciyərlərdə toplanan VM-yə nisbətən daha güclü dağıdıcı effektə malik olur);

4) Ağciyərdən kənar orqanlarının müalicə rejimləri və müalicənin müddəti haqqında əsaslandırılmış məlumatların olmaması.

AKV digər xüsusiyyətlərindən biri də onun ağır formalarının (vərəm meningiti) immunodefisit halları ilə sıx əlaqədar olmasıdır. Əslində vərəm infeksiyasının disseminasiyası orqanizmin müdafiə qüvvələrinin vərəm infeksiyasını lokallaşdıraraq, onun ilkin ocaqdan digər orqan və sistemlərə yayılmasının qarşısını ala bilməməsi səbəbindən baş verir. Hazırda İİV-in yayılması və immunosupressiv terapiyanın geniş tətbiqi bu 2 ağır xəstəliyin - vərəm və immunodefisit hallarının yanaşı müşahidə olunmasının səviyyəsinin artması ilə nəticələnir.

AKV vərəmlə ümumi xəstələnmənin 25 %-ni təşkil edir. İİV-ə yoluxmuş vərəmli xəstələr arasında AKV 50% təşkil edir. Azərbaycanda 2008-2010-cu illərdə ilkin xəstələr arasında AKV 20.1% təşkil etmişdir. İlkin xəstələr arasında MSS-in vərəmi 1,5% təşkil etməsi təşviş doğuran haldır.

İnsan orqanizmində elə bir orqan yoxdur ki, o vərəmə yoluxmasın, lakin AKV-nin daha tez-tez təsadüf edilən formaları aşağıda göstərilənlərdir:

• 
  Periferik limfa vəzilərinin vərəmi;
  
• 
  Vərəm plevriti;
  
• 
  Vərəm perikarditi;
  
• 
  Sümük-oynaq sisteminin vərəmi;
  
• 
  Mərkəzi sinir sisteminin vərəmi;
  
• 
  Urogenital orqanların vərəmi;
  
• 
  Abdominal vərəm (qarın boşluğu orqanlarının vərəmi);
  
• 
  Dəri vərəmi;
  
• 
  Göz vərəmi.