Perspektifler ve Değerlendirmeler (Not 2: Dipnotlar yazıda kullanılan yere parantez içinde küçük puntolarla eklenmiştir.)

“Sorunun bir başka boyutu daha var. Örgüt politik müdahale ve önderlik aracıdır; bu tür bir çaba içinde kendi gerçek yapısını, işleyişini, kadrolarını bulur, geleneklerini ve değerlerini oluşturur. Ne var ki örgütün politik müdahale faaliyeti, bu faaliyetin sorunlarında ideolojik ve politik bakımdan tam bir açıklık gerektirir. Örgütün önüne sınıf hareketine müdahale ve sınıf öncüsünü kazanmayı görev ve hedef olarak koymak, kendi başına yeterli ve anlamlı değil. Bu çabaya ışık tutacak somut politika ve taktikler geliştirmek, bu tür bir çabanın ortaya çıkardığı ve çıkaracağı sorunları sürekli irdelemek, örgüt kadrolarını ve birimlerini bu alanda donatmak da gereklidir. Yürüteceği faaliyetin somut sorunları konusunda donanımsız kalan örgüt birimleri ya atalet içinde kalırlar, ya da verimsiz ve sonuçsuz bir çaba içinde çırpınıp dururlar. Bu alandaki önderlik boşluğunu kendi kavrayışlarıyla gidermeye çalıştıkları ölçüde ise, bu, bir dizi sağlıksız sonuçla birlikte örgütün pratik faaliyet hattında birliğini yokeder. Her birim ya da mahalli alan kendine göre bir pratik faaliyet hattı saptar ve uygular. Sonuç kaçınılmaz olarak bir amatörlük ve kargaşa olur.”

Nispeten pratik bir alana ilişkin gibi görünen bu zaafın geri(113)sindeki asıl neden de yine ideolojik zayıflıktır. Bir hareketin temel ideolojik çizgisi yeterince sindirilemediği sürece, onu özgül alanlara uyarlamak ve ona bir pratik uygulama gücü kazandırmak da olanaklı olmayacaktı. Bunu kolaylaştırmanın bir yolu, bir ideolojik çizgiyi sürekli geliştirmek, ayrıntılarda işlemektir. Ama bir türlü kavranamayan bir diğer yolu ise, bir çizgiyi ayrıntılarda işleyebilmenin çok büyük ölçüde, onun konulmuş bulunan genel çerçevesinden çıkan ilk sonuçlarını pratikte gerçekleştirmek çabasıdır. Teorik gelişme ile pratik gelişme arasında çoğu zaman gözden kaçırılan bu türden bir diyalektik ilişki vardır. Pratikte sorunların içine gerçek anlamda girilmedikçe, bu sorunların zorlamasıyla şu veya bu genel görüşü ayrıntılarında ve somut bir politika olarak geliştirmek de olanaklı olamamaktadır.

V

Bir hareketin kendi ideolojik-politik doğrultusunda yürümede zorlanması şüphe yok ki çok kritik bir zaafın ifadesidir. Bu tutarsızlığı uzatmak ve ona katlanmak bir hareketi kaçınılmaz bir biçimde oportünizme götürür. Fakat bu zorlanmayı anlamak gücü ve yeteneği de gösterebilmelidir. Yeni bir hareketi her alanda ve her düzeyde şekillendirmek sanıldığı kadar kolay bir iş değildir. Hareketimiz, dünyada ve Türkiye’de geride kalmış bulunan bir tarihsel dönemin alışkanlıklarından, zaaflarından, önyargılarından sıyrılarak, yaşanmış bir tarihsel tahribatın olumsuz ağır yükünü göğüsleyerek, kendini bu geçmişi aşan bir yeni temel üzerinde yaratmaya çalışıyor. Bunda zorlanmasını, belli bocalamalar yaşamasını, zaman zaman geçmişten gelen zaaflara takılmasını, sükûnetle düşünüldüğünde anlamak olanaklıdır.

Fakat yineleyelim ki, buna katlanmak, bunu olağanlaştırmak oportünizm olacaktır. Dolayısıyla hareketimiz, tepeden tırnağa silkinmek, kendisini bugünkü düzeye ulaştıran gelişmenin mantığını yeniden ve daha derinden kavramak, bu gelişmeyi, geleneksel hareketten kopuşumuzun ideolojik mantığı doğrultusunda sürekli bir biçimde ilerletmek ve her alanda kendine uygun sonuçlara vardırmak zorundadır.(114)

Bir ideolojik yeniden silkiniş sorunun asıl canalıcı ve çözücü halkasıdır. Tüm örgüt EKİM’in yaşadığı ideolojik gelişmenin anlamı, kapsamı, politik ve örgütsel uzantıları üzerinde yeniden eğitilmek ihtiyacı ile yüzyüzedir. Tüm temel ideolojik belgelerimizi, politik yazılarımızı tekrar tekrar incelemek, örgütte ve organlarda tartışmak, tüm örgüt üye ve aday üyelerinin önünde erteleyemeyecekleri bir sorumluluk ve görev olarak durmaktadır.

Konferansımızın temel belgeleri yayınlanmış bulunmaktadır. Bu belgelerin esasını oluşturan Değerlendirme ve Kararlar, kendi konuları çerçevesinde, hareketimizin yaşadığı ideolojik gelişmenin en ileri ve özlü ifadeleridir. Bu belgelerin örgütün elinde yolgösterici birer gerçek silaha dönüşebilmesi gerekir. Zamanın eskiteceği metinler değildir bunlar. Örgüt bugüne kadar yapamadığını şu andan itibaren yapmalı, bu belgelere hakettiği ilgiyi gösterebilmelidir. Örgüt sorunlarımızın özünü kavramak sabırsızlığı içindeki yoldaşlar, Değerlendirme ve Kararlar’ı döne döne inceleyebilmelidirler.

Bu yazıya ek ve bu tartışmanın tamamlayıcı bir parçası olarak, bugüne kadar yayınlanmış bulunulan temel örgütsel yazılarımızın bir derlemesini ayrıca sunuyoruz. Buradaki değerlendirmeyi tam ve doğru anlayabilmek için bu derleme, aşağıda sıralanan Konferans Belgeleri ile bir arada ve özenle incelenmek zorundadır. Kuşkusuz kendi başına bu inceleme ve bunun üzerine oturan tartışmalar sorunlarımızı çözmeyecektir. Fakat çözüme götürecek yolu açacaktır. Bundan kuşku duyulmamalıdır.

1) MK’nın I. Genel Konferansın Toplanmasına İlişkin Kararı

2) Parti: Proletaryanın Devrimci Öncüsü

3) İşçi Hareketi ve Sosyalist Hareket

4) Örgütsel Sorunlar

5) EKİM’in İlk Örgütsel Şekillenişi Üzerine Değerlendirme

***

EKİM, “kan uyuşmazlığı” olarak özetlenen çelişkinin sonuçlarına artık daha fazla katlanamayacağı ve katlanmak istemediği bir noktada bulunmaktadır. EKİM, bu çelişkiyi köklü bir zihniyet(115)değişimi ile, güç ve olanakların bu değişime uygun bir yeniden düzenlenişi ile gidermek ihtiyaç ve isteği içindedir. Örgüt bünyesinde MK’dan en alt birime kadar duyulan rahatsızlık bunun göstergesidir. Bunun tek bir önkoşulu var. Örgüt her düzeyde, gösterdiği değişim arzusuna uygun bir enerji ve kararlılıkla hareket etmeli, sorunlardan duyduğu rahatsızlığı bu sorunları anlamak ve aşmak inancı ve çabası ile birleştirmelidir.