Peşaver geceleri

Ömer’in, Zina Eden Beş Kişinin Recm Edilmesine Emretmesi ve Hz. Ali’nin Ömer’i Bu

Hükümde Uyarması

Hamidi Cem’un- Beyn’es- Sahihayn’de şöyle rivayet ediyor: “Ömer zamanında beş adamı getirip bunların bir kadınla zina ettiğini söylediler. Ömer o beş kişinin hemen recm edilmesini emretti. O sırada camiye gelen Hz. Ali (a.s) hükmü duyunca Ömer’e; “Burada Allah’ın hükmü, senin verdiğin hükümden farklıdır.” diye buyurdu.

Ömer: “Ey Ali zina ettikleri sabittir; hükümleri de recmdir.” dedi.

Hz. Ali (a.s): “Zina hükmü insanlara oranla farklıdır; burada farklı olan yerlerden biridir.” buyurdu.

Ömer: “O halde Allah’ın ve Resulünün hükmünü beyan et. Çünkü Peygamber (s.a.a) defalarca; “Ali en bilgili olanınız ve en iyi hüküm vereninizdir.” buyurmuştur, dedi.

Hz. Ali (a.s) o beş kişinin getirilmesini istedi. Birinin boynunun vurulmasını, ikincisinin recm edilmesini, üçüncüsüne yüz kırbaç, dördüncüsüne elli kırbaç, beşincisine de yirmi beş kırbaç vurulmasını emretti.

Ömer şaşkınlık içinde şöyle dedi: “Ey Ali, bu nasıl iş! Bir hüküm hakkında beş ayrı hüküm verdin! Bunun üzerine Hz. Ali (a.s) şöyle buyurdu: “Birincisi zimmi idi. Müslüman kadınla zina etmiş olduğu için İslâm zimmetinden çıkmıştı. İkincisi evliydi, bu yüzden onu taşladık. Üçüncüsü bekardı, yüz kırbaç vurduk. Dördüncüsü köleydi, haddin yarısını uyguladık. Beşincisi de akılsızdı bu yüzden yirmi beş kırbaç vurduk.”

Bunun üzerine Ömer şöyle dedi: “Ali olmasaydı Ömer helak olurdu. Ey Ali, senin olmadığın ümmet arasında bir gün yaşamak istemem.”

Ömer’in, Hamile Bir Kadının Recm Edilmesine

Emretmesi ve Hz. Ali’nin Onu Bu İşten Sakındırması

Muhammed bin Yusuf Genci Kifayet’ut- Talib’in 58. babının sonunda, imam Ahmed bin Hanbel Müsned’de, Buhari Sahih’de, Hamidi Cem’un- Beyn’es- Sahihayn’de, Şeyh Süleyman Belhi Yenabi’ul- Mevedde, 14. bab, s. 75’de (Harezmi’nin Menakıb’ından naklen), imam Fahr-u Razi Erbain s. 476’da, Taberi Riyaz’un- Nazre c. 2, s. 196’da, Hatip Harezmi Menakıb s. 48’de, Muhammed bin Talha Metalib’us- Süul s. 13’de, İmam’ul- Harem Zehair’ul- Ukba s. 80’de şöyle rivayet etmekteler:

“Ömer bin Hattab’ın yanına hamile bir kadını getirdiler, kadın zina ettiğini itiraf etti. Ömer de bunun üzerine recm edilmesini emretti. Ali Ömer’e şöyle dedi: “Senin hükmün kadın hakkında geçerlidir, ama rahminde olan çocuk hakkında geçerli değildir (Çünkü çocuk suçsuzdur, katli câiz değildir).”

Hz. Ali’nin bu sözü üzerine kadını bıraktılar. Ömer şöyle dedi: “Kadınlar Ali gibi birini doğurmaktan acizdir; eğer Ali olmasaydı Ömer helâk olurdu. Allah’ım, Ali hayatta olmadığı hiçbir karmaşık sorunda beni hayatta bırakma.”

Ömer’in, Deli Bir Kadının Recmedilmesine

Emretmesi Ve Hz. Ali (a.s)’ın Bu İşe Mani Olması

Hakeza imam Ahmed bin Hanbel Müsned’inde, İmam’ul- Harem Ahmed bin Abdullah Zehair’ul- Ukba s. 81’de, Süleyman Belhi Yenabi’ul- Mevedde 14. bab s. 75’de (Hasan Basri’den naklen), İbn-i Hacer Feth’ul- Bari c. 12, s. 101’de, Ebu Davud Sünen c. 2, s. 227’de, Sibt bin Cevzi Tezkire s. 87’de, İbn-i Mace Sünen c. 2, s. 227’de, Minavi Feyz’ul- Kadir c. 4, s. 357’de, Hakim Nişaburi Müstedrek c. 2, s. 59’da, Kastalani İrşad’us- Sari c. 10, s. 9’da, Beyhaki Sünen c. 8, s. 264’de, Taberi Riyaz’un Nazre s. 196’da, Buhari Sahih’de “La Yurcum’ul- Mecnun ve’l Mecnune Babı”nda ve diğer alimleriniz de kendi kitaplarında şöyle rivayet etmişlerdir:

“Bir gün deli bir kadını Ömer’in yanına götürdüler. Kadın güya zina etmişti. Kadın zina ettiğini itiraf edince, Ömer onun recm edilmesini emretti. Bunun üzerine Hz. Ali (a.s) şöyle buyurdu: “ Ne yapıyorsun? Peygamber (s.a.a)’in şöyle buyurduğunu duydum; ‘Üç kişiden kalem kalkmıştır: Uyanıncaya kadar yatandan, iyileşinceye ve aklı başına gelinceye kadar deliden ve ihtilam oluncaya kadar çocuktan.” Bunun üzerine o deli kadını bıraktılar.”

İbn-i Semman, Muvafika kitabında bu tür birçok hadis rivayet etmiştir. Bazı kitaplarda da Ömer’in bu çeşit hatalarından yüzden fazlasını rivayet etmişlerdir. Ama vakit olmadığı için örnek olarak bu kadarıyla yetiniyoruz.

O halde siz beyler de kabul etmelisiniz ki bu iddialarda bulunan o bilgisiz öğretmen, tümüyle olaylardan habersizdir. Nefsani arzuları ve bağnazlığı üzere konuşmuştur, ondan mutlaka bunun delilini sormak gerekir ki asla hiçbir delil ikame edemez. Şii ve Sünni nezdinde de kesin olduğu üzere ashap arasında Hz. Ali (a.s)’dan daha bilgili ve fakih bir kimse yoktu.

İbn-i Sabbağ Maliki’nin Hz. Ali’nin İlim ve Faziletleri Hakkındaki Beyanı

Nitekim İbn-i Sabbağ Maliki Fususl’ul- Muhimme’nin 3. fasıl s. 17’sinde, Hz. Ali (a.s) hakkında şöyle diyor:

“Hz. Ali’nin ilimlerinden biri fıkıh ilmiydi. O bu konuda insanların mercisi, helal ve haramın kaynağıydı. Şüphesiz Ali bütün zor hükümleri biliyor ve onların gerçeklerini tanıyordu. Her hükmü yerinde ve makamında görüyordu. Peygamber (s.a.a) de bu yüzden hüküm ilmini Ali’ye özgü kılmıştır. Nitekim imam Beğevi Mesabih kitabında Enes’den şöyle rivayet ediyor: “Peygamber (s.a.a) ashabından her birini layık olduğu bir işe tahsis ederken, Ali’yi de hüküm ve yargıya özgü kıldı ve şöyle buyurdu: “Ali hepinizden daha iyi hüküm verendir.” ²⁰⁷

Muhammed bin Talha bu hadisi Metalib’us- Süul s. 22’de Kadı Beğevi’den rivayet ettikten sonra şöyle diyor: “Bu hadis de göstermektedir ki Peygamber (s.a.a) bütün ilimleri Ali’ye tahsis etmiştir. Zira hüküm verme hakkı bütün ilimleri bilen kimseye mahsustur. Ayrıca bu kimse, aklı kemale ermeli, temyiz sahibi olmalı, gaflet ve unutkanlıktan uzak olmalıdır.”

İbn-i Sabbağ daha sonra birçok delillerle Ali (a.s)’ın ümmet arasında en bilgili ve faziletli kimse olduğunu beyan etmektedir.

O halde siz beyler bu hadisleri iyice düşünür ve kendi alimlerinizin sözleriyle karışlılaştıracak olursanız, bu öğretmenin bilgisizliğini tasdik edersiniz. Gerçekten de o yersiz bir iddiada bulunmuştur. Zira Ali (a.s)’ın makamı diğer sahabilerin makamıyla kıyas edilmekten münezzehtir. Bu öğretmen kraldan çok kralcılık etmiştir. Zira bizzat Ömer, Ali (a.s) karşısında acizliğini itiraf etmiş ve hilafeti döneminde âlimlerinizin de rivayet etmiş olduğu üzere 70 defa; “Ali olmasaydı Ömer helak olurdu.” demiştir.

Ömer asla kendisine böyle bir şeyin isnat edilmesine razı olamazdı. Gerçekten bu tür övgüler, sahibinin de razı olmadığı şeylerdir. Bu bilgisiz ve bağnaz öğretmenin aksine imam Ahmed bin Hanbel Müsned’de, İmam’ul- Harem Ahmed Mekki Zehair’ul- Ukba’da, Şeyh Süleyman Belhi Yenabi’ul- Mevedde’nin 56. babında, Taberi de Riyaz’uz Nazre, c. 2, s. 195’de Muaviye’nin şöyle dediğini rivayet etmektedirler:

“Ömer bin Hattab, herhangi bir problemle karşılaştığında Ali’ye müracaat eder ve hükmü ondan alırdı.”

Ebu’l- Haccac Belvi, kendi kitabında (Elifba) c. 1, s. 222’de şöyle naklediyor: “Muaviye Hz. Ali’nin şahadetini duyunca şöyle dedi:

“Ali bin Ebi Talib’in ölümüyle, ilim ve fıkıh da öldü.”

Said bin Museyyib’den ise şöyle dediğini naklediyor: “Ömer, Ebu’l- Hasan (Hz. Ali)’nın olmadığı zamandaki sorunlarla karşılaşmaktan Allah’a sığınırdı.”

Ebu Abdullah Muhammed bin Ali Tirmizi, Feth’ul- Mubin’de şöyle diyor: Ashab, Kur’ân hükümlerinde Ali’ye müracaat ediyor, ondan fetva alıyordu. Nitekim Ömer birçok defa şöyle demiştir:

“Ali olmasa Ömer helak olurdu.”

Peygamber (s.a.a) de şöyle buyurmuştur:

“Ümmetimin en alimi Ali bin Ebi Talib’tir.”

Tarih ve hadis kitaplarından da yer aldığı üzere Ömer ilmi mer-tebeler ve fıkhi meselelerde oldukça bilgisizdi. Çok açık hükümlerde bile hata ediyor ve orada bulunanlar hata ettiğini anlıyordu.

Şeyh: Halife hakkında böyle şeyler demek asla doğru değildir. Halifenin dini hüküm ve meselelerde yanlışlık yapması asla mümkün değildir!

Davetçi: Bunu ben söylemiyorum, büyük alimleriniz gerçeği keşfetmiş ve kendi muteber kitaplarında yazmışlardır.

Şeyh: Lütfen onlardan sadece bazısını senetleriyle beyan ediniz ki yalan ve doğru ortaya çıksın ve iftira eden rüsva olsun.