77
lazımınca
çalışmırlar.
Bu
səbəbdən
onlar
öz
fəaliyyətlərini genişləndirməyə cəhd göstərmirlər.
Başqa bir tərəfdən, dini rəvayətlərdə qadınlardan
istənilir ki, həyat yoldaşlarının imkanlarını nəzərə
alsınlar. Qadın həddi aşan istəklərdən çəkinməlidir.
Təəssüf ki, bə`zi qadınlar bu məsələyə biganədirlər. Onlar
öz xoşbəxtliklərini yalnız maddiyyatda axtarırlar. Belə
qadınların təmənnasının həddi-hüdudu yoxdur, onlar hər
gün yeni bir istəklə ərlərinə üz tuturlar. Belə qadınlar nə
ərin imkanlarını, nə gələcəyi və nə də ailənin məsləhətini
nəzərə alırlar. Onlar öz istəkləri üzərində möhkəm
dayanıb tə`kid edir, müsbət cavab almadıqda ailə
mühitini zəhərləyirlər. Belə qadınların itirdiyi ilkin şey
ailə həyatındakı xoşbəxtlik hissləridir.
Bə`zi qadınlar maddi istəklərin gerçəkləşməsi üçün o
qədər sə`y göstərirlər ki, sanki pul xərcləmək üçün
yaranmışlar. Ağır xərcli, adətən, bu kimi səriştəsiz
qadınlar ailə iqtisadiyyatını ağır yükləyirlər. V. Dorantın
tə`birincə: “Ər məcburdur ki, can qoyub, əsəb çürütsün,
acı da olsa, qadına bir qul olduğunu qəbul etsin.”
20
Bu hal
dəbdəbəli həyat keçirən kübar ailələrdə daha çox
müşahidə olunur. Belə ailələrin bərbəzək geyim, əyləncə
xərcləri ağılsız həddədir və üzücüdür. Adətən, belə
ailələrdə həqiqi xoşbəxtlikdən əsər-əlamət olmur.
Xoşbəxtlik
var-dövlətdə,
bər-bəzəkdə,
güc
və
məqamda yox, eşq və aramlıqdadır.
Bu zümrədən olanlar elə bir yol tutmuşlar ki, bu yol
onları
daim
aramlıqdan,
xoşbəxtlik
və
həzdən
uzaqlaşdırır.
Aşağı və ya orta imkana malik bir çox ailələr qənaət
və şükür səbəbindən olduqca xoşbəxtdirlər. Bu xoşbəxtlik
kübar ailələrin dəbdəbəli saraylarda , ağır xərcli
qonaqlıqlarda və səfərlərdə axtardıqları xoşbəxtlikdir.
20
“Fəlsəfənin ləzzətləri”, s. 160.
78
Onlar heç vəchlə bu xoşbəxtliyi əldə edə bilmirlər. Elə bu
səbəbdən də qəm-qüssə, əxlaqsızlıq, boşanma kimi bir
çox psixoloji və ictimai problemlərlə üzbəüzdürlər.
Çox təəssüf ki, orta təbəqədən olan bə`zi qadınlar
kübar zümrəni özü üçün ideal götürür və min bir əzab-
əziyyətlə onlarla bir cərgədə dayanmağa sə`y göstərirlər.
Onların imkanları kübar imkanlarla uzlaşmadığından
üzüntüyə düçar olur, ailə həyatını özləri və ailələri üçün
zəhərə döndərirlər. (Bu qadın zümrəsi ölkəmizə qərb
mədəniyyətinin töhfəsidir. Xüsusi ilə ikinci dünya
müharibəsindən sonra qərbə təqlidçilik cərəyanı gücləndi
və cəmiyyətdə qərbpərəst bir zümrə formalaşdı.)
Bu tip qadınlar anlamalıdırlar ki, ailə xoşbəxtliyi
bərbəzəkdən, dəbdəbəli həyatdan asılı deyil. İnsanın
xoşbəxtliyi hər şeydən öncə onun ruhundan və qəlbindən
asılıdır. Ruhunda və qəlbində aramlıq olmayan insan nə
qədər dəbdəbəli yaşasa da, həyatdan ləzzət almır. İnsan
onu addım-addım bədbəxtliyə aparan yol seçməməlidir.
Bu yolun sonunda üzüntü və bədbəxtlikdən başqa bir şey
yoxdur. Düşünməliyik ki, həyatdan nə istəyirik?
Başqaları ilə dəbdəbə yarışına girmək bizi xoşbəxtliyə
aparırmı? Axı imkanlar fərqlidirsə, bu yarışda hansı
səmərə ola bilər?! Hər birimiz ixtiyarımızda olan
imkanları nəzərə alaraq, proqram hazırlamalı, imkanca
bizdən yuxarı olanlarla rəqabətə girməməliyik. İnadkar,
tələbkar qadınlarla yanaşı şəxsiyyətli, düşüncəli qadınlar
da var. Onlar ailənin iqtisadi mənbələrini hifz edir,
israfdan çəkinir, ailənin imkan çərçivəsindən kənar addım
atmırlar. Xoşbəxtlikdən bu növ qadınlar cəmiyyətimizdə
kifayət qədərdir. Onlar hər zaman həyat yoldaşları ilə
çiyin-çiyinə ailənin gələcək həyatı üçün proqram cızırlar.
Yaxşı olar ki, ata-analar öz qızlarını ər evinə yola
salmazdan öncə onları bə`zi həqiqətlərlə tanış etsinlər.
79
Xoşbəxtlik çox pul xərcləməkdə, ölçüsüz arzularda,
azğın istəklərdə yox, həyat yoldaşı ilə qəlb bağlılığında,
təkamül və yüksəlişə doğru sə`ydədir.
Bu xoşbəxtliyi qiymətli libaslara, bər-bəzəyə satmaq
olmaz. Qızlar öz analarının ağuşunda bu böyük dərsi
yetərincə öyrənməlidir.
Bu məqamda həzrət Fatiməni (s) bir ideal kimi
xatırlamaq yerinə düşər. Bu xanımın fəzilət və təqva dolu
həyatının
qadınlarımıza
ilham
verəcəyinə
ümid
bəsləyirik. Həzrət Fatimənin (s) öz həyat yoldaşı, Həzrət
Əliyə (ə) xitabən söylədiyi dəyərli bir kəlamı ilə
sözlərimizi zinətləndiririk. Xanım buyurmuşdur: “Ya Əli!
Mən öz Rəbbimdən həya edirəm ki, səndən imkanın
çatmayan bir şey istəyəm.”
21
Dostları ilə paylaş: