Bu erda sinov qoidasiga binoan bir guruh odamlar birinchi bosqich sinovidan o’ta olmagan kishilarning ustidan kulishni boshlaganlar, agar sinaluvchi o’zini munosib tutib luqma tashlovchilarga o’rinli javob bera olsa u ham maktabga qabul qilingan.
Qadimgi Xitoy
Aqli zaiflikning har xil shakllarini o’rganib, intellektni o’lchashda nutqning rivojlanishiga e`tibor qaratilgan.
Frantsiyada
Jangchilik san`ani, kamonbozlik bilan bir qatorda xusnixat ham tekshirilgan.
Qadimgi YUnonistonda
Ruhoniylikka o’qitilgan odamlarning tarjimai holi, ma`lumoti, suhbatlashishi, ko’nikmasi tekshirilgach u qorong`u er to’ladan bir o’zi o’tishi lozim bo’lgan
2.2.Psixodiagnostikaning psixologik tadqiqotlar mustaqil sohasi sifatida rivojlanish davri Psixologik diagnostika fan sifatida XIX asr oxirida eksperimental asosda vujudga keldi.
Psixologik diagnostikaning vujudga kelishida F.Galton (1879); J.Cattell (1890); H.Ebbinghaus (1891); A.Binet va V.Henri (1896); A.Binet va Th.Simon(1905)larning ishlari katta ahamiyatga ega bo‘ldi. Bu tadqiqotlarda individual farqlarni o‘rganishning yangi statistikaga asoslangan quroli – test ishlatila boshlagan. Psixologiyada ilk bor psixometrik yo‘nalish asoschisi F.Galton testlar yaratgan. Dastlabki test aqlni o‘lchash metodi sifatida qo‘llanildi, keyinchalik esa undan shaxsni, uning reaktsiyalarini o‘rganishda foydalanila boshlandi. Psixodiagnostikada yangi metodlarni ishlab chiqish psixiatrik shifoxonalarning ehtiyojlari tufayli kuchaytirildi. Keyinchalik esa kasb tanlash ishlari bilan bog‘liq psixotexnikaning taraqqiyoti bilan yanada rivojlantirildi.
Psixologik diagnostika fan sifatida 1920-yillarda keng shakllana bordi. Shveytsariyalik psixolog va psixiatr H.Rorschach (1921)ning «Psixodiagnostika» asari nashr etilishi bilan psixodiagnostikaga asos solindi. Psixodiagnostika tushunchasi individni o‘rganadigan barcha metodlar majmuini o‘z ichiga oladi. Bu kitob nashr etilishi bilan psixologik diagnostika taraqqiyotida yangi davr boshlandi, u psixometriyadagi shaxsni o‘rganish yangi metodlari bo‘lmish proektiv metodlar bilan bog‘langan edi. Proektiv psixologiya bir butun shaxsni o‘rganish mumkin emas, deb talqin qiluvchi psixometrik nuqtai nazar va bixeviorizmga qarshi e'tiroz bildiruvchi fan sifatida rivojlana boshladi.