Gübrələmə. Tütün bitkisi bir ton yarpaqla torpaqdan 60 kq azot, 17 kq fosfor, 46 kq kalium
və 67 kq kalsium elementi aparır. Buna görə də tütün mineral və üzvi gübrələrə həssasdır.
20 sentner məhsul əldə etmək üçün hektara 10-15 ton peyin, 50 kq azot, 80-120 kq fosfor və
70-100 kq kalium gübrəsi vermək lazımdır. Fosfor və kaliumun 70 %-ni şum altına, azotu, fosfor və
kaliumun 25 %-ni yemləmə şəklində vermək məsləhət görülür. Bu gübrələrin vaxtında və düzgün
verilməsi çiçəkləməni, yarpaqların yetişməsini tezləşdirir və bol məhsul alınmasını təmin edir.
Azot gübrəsi tütün bitkisinin məhsuldarlığını artırır, keyfiyyətini yaxşılaşdırır, azot
çatışmadıqda bitkilərin boyatması dayanır, onlar gec çiçəkləyir, yarpaqları xırda və zəif, rəngi isə
sarı olur. Yarpaqlar xırda olduğundan yığılmayaraq gövdələrin üzərində qalır. Azot gübrəsinin artıq
verilməsi məhsulun keyfiyyətini xeyli aşağı salır, yarpaqlar kobudlaşır və tünd yaşıl rəng alır.
Yarpaqlarda zülali maddələrin miqdarı artır, sulu karbonlar isə azalır. Azotun artıq olması
yarpaqların texniki yetişməsini gecikdirir, xüsusən ilk dövrlərdə bitkinin inkişafına mənfi təsir
göstərir.
Tütünün tərkibində 2-3% ümumi azot və 1,5-2% nikotin olduqda ondan hazırlanmış papirosun
çəkim keyfiyyəti yaxşı olur.
Torpaqda kifayət qədər kalium olması tütünün normal yanmasına və onun keyfiyyətinin
yaxşılaşmasına səbəb olur. Kalium qidası tütünün ümumi inkişafına müsbət təsir göstərir,
yarpaqlarda Sulu karbonların toplanmasına səbəb olur. Kalium çatışmadıqda yarpaqlar kobud olur,
kənarı aşağıya doğru qıvrılır və üzərində qırmızıtəhər ləkələr əmələ gəlir.
Vegetasiyanın başlanğıcında birinci yemləməni şitilləmədən 10-12 gün sonra, ikinci
yemləməni isə birincidən 10 gün sonra vermək məsləhətdir.
Şitilin becərilməsi. Tütün
yalnız şitil üsulu ilə becərildiyindən, şitilliklərdə, polietilen örtük
altında, günəş istixanalarında yetişdirilir. Xəstəlik və zərərvericilərdən uzaq olmaq üçün şitillər
yaxşı işıq düşən ləklərdə tütün tarlasından 500 metr aralı yerlərdə becərilir. Şitil 35-65 günə tarlaya
köçürmək üçün tam hazır olur.
Bir m
2
-ə 0,6 qram toxum səpilir, soyuq ləklərdə isə 1 qrama çatdırılır.
Qulluq işləri suvarma, havalandırma, alaqların təmizlənməsi, yemləmə, xəstəlik və
zərərvericilərə qarşı mübarizədən ibarətdir.
Səpindən cücərtilərin alınmasına qədər 22-28
0
C temperatur, çıxışdan sonra isə 25
0
C
əlverişlidir.
Şitilləri 3-4 dəfə üzvi və mineral gübrələrlə yemləndirmək lazımdır. Üzvi gübrə kimi əsasən
quş zılı (peyini) şirəsindən (1:20 nisbəti) istifadə edilir.
Mineral gübrələr məhlul halında 2 qr. fosfor, 2 qr. azot və 5 qr. kalium 2 litr suda həll edilərək
1 m
2
–ə verilir. Şitil hazır olduqda hər m
2
– də 2000-2500 ədəd olur.
Hər hektar açıq sahəyə 40-60 m
2
-lik ləklərdə
şitil becərilməsi tələb olunur.