Aişə adlı bir qız Məsəblə evləndi. Müharibə başladıqda, Məsəb cihada getdi. Bir müddətdən keçdikdən sonra geri döndü. Həyat yoldaşı onun gəlişini eşidib, qarşılamağa getdi. Aişə qəhrəman ərini təbrik edib və üst-başındakı toz-torpaqları təmizlədi. Məsəb ona dedi: "Allaha and olsun! Paltarlarımın, paslanmış zirehimin və qanlı silahımın iyi səni incidər, kənara qal. Amma doğrusu, sənin mənə bu qədər səmimi davranacağını heç gözləmirdim".
Aişə belə cavab verdi: "Allaha and olsun! Sənin iyin mənə müşk-ənbərdən daha ətirlidir".(2)
