ƏT DƏ BURADADIR ...
Tətbiq olunan vergilərin xalqı əldən saldığı vaxlarmış. Vergi yığanlar Bartaz kəndinə də gəlir. Onlar hər ay bartazdılardan bir neçə kilo ət, bir neçə kilo yağ, bir neçə ədəd də yumurta isdiyillər. Bartazda bir kişinin də təkcə bir keçisi varmış. Vergi yığannar bu kişidən də vergiləri isdiyillər.
Əlacsız qalan kişi deyir:
– Götürün, bu keçini aparın. Ət də burdadır, yağ da burdadır, yumurta da burdadır, – deyir.
İT HÜRMÜR, XORUZ BANLAMIR
Baməzə adamlardan deyəndə, bizdə rəhmətdih Məhəmməd varıydı. Bir gün raykom katibi gəlifdi. Bı camahatın şikayətiynən bağlı da, raykom kativi gəlif, bizim kəndin klubunda iclasdı. Hamı dərdini deyir. Bı Məhəmməd də kolxoz sədriynən yola getmir də. Bu mexanizatoruydu, buna da təzə traxtor vermirdilər, ondakı köhnə traxtoruydu. Bu durdu, icazə aldı. Kativ dedi ki, buyur, danış, ay oğlan. Məhəmməd çıxdı tribunuya, çox komik, baməzə adamıydı. Özü danışıf-gülməzdi. Ama gennən baxan hamı gülməliydi.
Dedi:
– Yoldaş raykom, qavax səhərə yaxın kəndə girəndə, xoruzdar bannıyırdı, it hürürdü. İndi bizim kətdə xoruz bannamır, itdər də hürmür.
Bu da əlini qoyuf çənəsinə, diqqətnən qulax asır. Dedi ki, niyə, ay oğlan, niyə it hürmür, xoruz bannamır? Kətçilihdən çıxmışıh?
Məhəmməd dedi:
– Biz kətçilihdən çıxmamışıh. Kəndin milli, dədə-baba adətini bı kalxoz sədri pozufdu. Bizi elə dolandırır ki, xoruzdarı kəsmişih, ajınnan da itdərə çörəh verə bilmirih. İtdər də hamısı ölüf, gedif.
Dostları ilə paylaş: |
