İZ EŞŞƏYIN İZİDİ, FƏND GƏLİNİN FƏNDİDİ Birinin üş gəlini olur. Bu, yaman zalım olur (qaynana). Bu arvat gedir ölü yerinə. Gedəndə kündəni sanıyır, qoyur, gedir. Qapıya da un səpir. Gəlinin biri eşşəyi minir, gəlir kündələrdən götürür, aparır pişirif yeyillər. Arvat gəlir deyir, iz eşşəyin izidi, fənd gəlinin fəndidi. Bu səfər bunu o ki var döyüllər (gəlinnər arvadı). Arvat ta dili olmur, batır. Elə deyir, lu lu lu lu, lu, lu, lu. Deyir ki, nə deyir? Deyir, deyir ki, böyüh qazanı böyüh gəlinə ver, kiçih qazanı da kiçih gəlinə. Çörəh pişirən, xörəh pişirən qazannarı deyir. Onun qəvirsannıxda deyilənə görə əli belə çöldə qalır. Elə deyir, bilmədim nəynən işdiyir, nəynən işdiyir, nəynən işdiyir? O da deyir, həvəngdəsdəynən işimi elədim, get. Qolun çəkir içəri.
PƏLTƏK QIZ Pəltəh qızı alıflar, bilmiyiflər pəltəh olduğun. Biləndə bını qavıflar. Deyif ki:
