QeybəT (ÖLÜ ƏTİ yeməK) Bakı-2010

18-ci hədis: İçində ət olan ev

İmam Rza (ə) bir gün «Allah ət olan evi düşmən bilir» - buyurdu. Ona: «Ey İmam biz əti sevir və evimizdə saxlayırıq» – deyilən zaman İmam belə cavab verdi: «Ət olan evdən məqsəd, qeybətlə insanların əti yeyildiyi evdir».²

NƏCHÜL-BƏLAĞƏDƏ QEYBƏT
«Layiqlisi budur ki, günahdan uzaq duranlar və Allahın günahlardan pəhriz saxlamaq nemətini bəxş etdiyi insanlar günahkarlarla və Allahın, peyğəmbərin əmrlərinə boyun əyməyənlərə mehriban olsunlar. Layiqlisi budur ki, (Allah onlara nemət bəxş etdiyinə və günahlardan uzaq qalmaq uğuru nəsib etdiyinə görə) onlara şükranlıq və təşəkkür hakim kəsilsin (başqalarından danışmağa onlara macal verməsin), günahkarların qeybətini etməyə mane olsun.

(Günahdan uzaq olanlara və günahsızlara başqasının qeybətini etmək yaraşmadığı bir halda ) öz qardaşının (dindaşının) qeybətini edib onu törətdiyi günaha görə qınayanın halı necə olar?! (Belə bir günahkar şəxsin özü qeybətə daha layiq olduğu halda) Allahın onun qardaşını etdiyi günahdan daha böyük olan öz günahlarının üstünü örtdüyünü xatırlamırmı? Onu törətdiyi günaha görə necə qınaya bilər ki, özüdə ona bənzərini etmişdir. Eynilə həmin günahı etməsə də başqa tərzdə qardaşının günahından daha böyük günah olan Allaha itaətsizlik etmişdir (başqa bir günaha batmışdır). And olsun Allaha böyük günaha batmamış, yalnız kiçik günahla itaətsizlik göstərmiş olsa belə, camaatda eyb axtarmağı və onlar barədə pis danışmağı olan cürəti (törətmədiyi böyük günahdan) daha böyükdür». Sonra, İmam əleyhissalam öyüd-nəsihət olaraq buyurur:

«Ey Allah bəndəsi! Törətdiyi günaha görə heç kimsənin eybini axtarıb, haqqında pis danışmağa tələsmə ki, bəlkə o (batdığı günaha görə tövbə edər) bağışlanar. Öz nəfsində kiçik günahdan arxayın düşüb, rahatlanma (ona həqarət və kiçiklik gözü ilə baxma) ki, bəlkə onun nəticəsində əzaba düçar olarsan. Özündən qeyrisinin eybini və pisliyini bilən sizlərdən hər birisi öz eyiblərinə görə (başqalarında eyb axtarıb, tənə vurmaqdan) çəkinməli, baçqasının mübtəla olduğu günahdan çəkindiyinə görə şükrlə məşğul olmalıdır. (Bu nemətə görə şükr etmək başqasının eyibini deməyə ona macal verməməlidir.)»¹