QeybəT (ÖLÜ ƏTİ yeməK) Bakı-2010

1.Dəlil: Əcəlin müəyyən olması:

Hər kəsin bu dünyada təyin olunmuş bir əcəli vardır. Rəbbimiz, hikməti lazımınca onu qullarından gizlətmişdir. Ancaq Onun xüsusi qulları bu vəziyyətdən xəbərdardırlar. Amma bir çox insan əcəlini nə vaxt gələcəyini bilə bilməz.

Bilindiyi üzrə ölüm anı gəlib çatdığında və qeyb qapıları aralandığında, bütün ümid qapıları da bağlanmış olar. Artıq edilən tövbənin bir faudası olmadığı kimi, bunlar, Allahın qəzəbini daha da artırar. Nacə ki Qurani-Kərimdə bu mövzu belə bildirilmişdir: «Məgər o məmləkətlərin əhalisi əzabımızın onlara gecə yatarkən gəlməyəcəyinə əmin idilərmi? Və ya o məmləkətlərin əhalisi əzabımızın onlara gündüz oynayıb əylənərkən gəlməyəcəyinə arxayın idilərmi?»²

«Birinizin ölümü çatıb: «Ey Rəbbim! Mənə bir az möhlət versəydin, sədəqə verib salehlərdən olardım! – deməmişdən əvvəl sizə verdiyim ruzidən (Allah yolunda) xərcləyin».³

Bu ayətin təfsirində belə bir hadisə nəql edilir:

Ölüm mələyi ölməkdə olan birinin canını almaya gəldiyində öləcək olan şəxs, «Nə olar mənə bir gün fürsət ver; tövbə edib axirət səfəri üçün birazca da olsa azuqə yığım» deyər.

Ölüm mələyi:- Ömürünün günləri bitdi!

Öləcək olan şəxs:- Bir saatlıq fürsət ver.

Ölüm mələyi:- Ömürünün saatları da tükəndi!

Beləcə tövbə qapısı ona bağlanar və ruhu bədənindən alınar.

Bu vəziyyətdə insanlar böyük peşmanlıq duyarlar və keçən zamana həsrətlə baxarlar. Halbuki eyni peşmanlığın zərrə qədəri bu dünyada reallaşsa, Allahın xas qullarından olmaq ən asan məsələ olar.

Nəticə olaraq; ölüm anı hər kəsə gizlidir və son anda edilən tövbə qəbul edilməyəcək. Hər sağlam fikir üçün tək qurtuluş yolu günahdan dərhal sonra tövbə etmək və Allah ilə barışmaqdır.