8
İqtisadi inkişaf meyarları heç də həmişə məqsəd və ya hədəf rolunu oynamır və
əksinə. Çox vaxt uğurlu inkişaf üçün zəruri şərait rolunu oynayan aralıq vəzifələr
regional inkişafın taktiki məqsədləri kimi çıxış edir. Bölgənin və ya şəhərin inkişafı
üçün belə taktiki məqsədlər arasında:
yeni biznes növlərinin cəlb edilməsi;
mövcud biznesin genişləndirilməsi;
kiçik biznesin inkişafı;
şəhər mərkəzinin inkişafı;
sənaye inkişafı;
xidmət sektorunun inkişafı;
region əhalisinin məşğulluq səviyyəsinin yüksəldilməsi.
Bölgənin iqtisadi inkişaf səviyyəsinin müəyyən edilməsində əmtəə istehsalının
və istehlakının səviyyəsini və bu səviyyənin adambaşına artımını (ümumi milli gəlir
(ÜDM), ümumi daxili məhsul (ÜDM), real) qiymətləndirən
ənənəvi göstəricilər
xüsusi əhəmiyyət kəsb edir. Adambaşına düşən ÜDM, bu göstəricilərin artım tempi).
İnkişaf dinamikasını qiymətləndirmək üçün regionda
iqtisadi artım tempini
qiymətləndirən göstəricilərdən istifadə etmək məqsədəuyğundur : adambaşına düşən
gəlirin artım tempi, əmək məhsuldarlığı, həmçinin istehsalın və cəmiyyətin struktur
transformasiyası sürəti. İqtisadi artım tempinə təsir həm bütövlükdə ölkənin, həm də
konkret regionun iqtisadi siyasəti üçün həyati vacib məsələdir.
Ümumi daxili məhsul, adambaşına düşən gəlir, əmək məhsuldarlığı və onların
artım templəri kimi sırf iqtisadi göstəricilər rayonun sosial-iqtisadi inkişafını tam
qiymətləndirə bilmir. Gözlənilən ömür uzunluğunun göstəriciləri, əhalinin sağlamlıq
9
səviyyəsi, onun təhsil və ixtisas dərəcəsi, habelə istehsalda və cəmiyyətdə struktur
dəyişikliklərinin göstəriciləri az əhəmiyyət kəsb etmir.
Bir çox ölkələrin və regionların iqtisadi inkişafı ictimai istehsalın
strukturunun dəyişməsi ilə müşayiət olunur, xüsusən də sənaye cəmiyyəti tədricən
postindustrial cəmiyyətlə əvəz olunur. Məşğul olanların getdikcə böyük bir hissəsi
qeyri-maddi
sektorda, daha az və kiçik hissəsi isə birbaşa sənaye və kənd
təsərrüfatında çalışır.
Əsas sənaye
adlanan sahələr belə olmaqdan çıxır və bir daha heç vaxt əsas
sənayeyə çevrilməyəcəklər. İstehlak fərdiləşir, istehsal həcmi azalır, istehsalın
demassiyası
deyilən hal baş verir. Onun intellektuallaşması dərinləşir, informasiya
resursları istehsalın əsas amillərinə çevrilir. Əlavə dəyər əsasən qeyri-maddi sferada
yaradılır, əmək isə yeni xüsusiyyətlər qazanarkən: onda yaradıcı
funksiyalar
üstünlük təşkil etməyə başlayır, üstünlük təşkil edən işçi tipi öz işinə sadiq olan və
işinə yeni elementlər gətirməyə çalışan yaradıcı insana çevrilir. Aşağı və yüksək
texnologiyalı sənayelər arasındakı fərqlər aradan qalxır: bütün sənayelər idarəetmə,
maliyyə və kommersiya innovasiyalarının axınını mənimsəyərək bilik tutumlu olur.
İşçilərin bacarıqları və qabaqcıl texnologiyanın mövcudluğu aşağı əmək xərcləri və
digər ənənəvi rəqabət amillərindən daha vacib olur. Ölkələrin və regionların ənənəvi
üstünlükləri əvvəlki əhəmiyyətini itirməyə başlayır. Bütün bu tendensiyalar az və ya
çox dərəcədə dünyanın demək olar ki, bütün ölkələrində özünü göstərir.
Qeyri-maddi istehsal iqtisadi inkişafın paradiqmasına çevrilir ki,
bu da bizi
ölkələrin və regionların sərvət dərəcəsini yenidən qiymətləndirməyə məcbur edir.
Ənənəvi olaraq, ölkələr və regionlar meşələr, faydalı qazıntılar, torpaqlar,
iqlim
şəraiti, əsas vəsaitlər və coğrafi yerləşmə ilə zənginliyi baxımından qiymətləndirilir.
Ən çox dəyərin yaradıldığı sahə kimi qeyri-maddi istehsalla bağlı yeni fikirlər
ölkələrin və regionların sərvətlərinin qiymətləndirilməsi meyarlarını dəyişir.
10
İnsanların zənginliyi və onların ixtisasları, idarəetmə texnologiyaları, bazar
infrastrukturu, biznes şəbəkəsi və təşkilat mədəniyyəti kimi amillər birinci yerdədir.
İqtisadi inkişafın mənbələri və amilləri haqqında
yeni fikirlər təhsilə, elmə, tibbə,
telekommunikasiyaya və idarəetmə bacarıqlarına ictimai həyatın iqtisadi inkişafının
tempinə və istiqamətinə həlledici təsir göstərən sahələri kimi yeni nəzər salmağa
imkan verir. bütövlükdə ölkə.
Dostları ilə paylaş: