R. R. Denktaşa bağışlayıram

Gazim Ağuşa qalasında N.Kamalın büstü önündə – soldan Sivas Universitetinin müəllimi, dos. dr. Doğan Kaya,

Qaqauz şairəsi Tudora Arnaut, Ə.Şamil.
Siz çok iyi bir şeyə barmaq bastınız. Bu çok iyi, çok gözəlbir sorudur. Balkanlardakı Türklərin son yüzildəki durumları çok kötüdür, Balkandakı Türklər hər zaman itirmiş... 1947-ci ildə Türklər bir Yücəlpartisi kurmuş. Konuşulur ki, sözdə Cümhuriyyət istəmişlər, am­ma başarılı olamamışlar. Bal­kan Türkləri hər zaman kəndi halına bura­xılmış. Maaləsəf, bu, Ana ölkə (Türkiyə Res­publikasını nəzərdə tutur - Ə.Ş.) tə­rəfindən bura­xılmış.

Yuqoslaviya dağı­lan­dan sonra ən zavallı qa­lan biz — Türklərik. An­karaya getdiyimiz, şika­yət etdiyimiç zaman de­yirlər: - “Siz bizdən sayı­lır­sınıç, amma bizi ilgi­ləndirən dağılan Sovetlər Birliyindəki Türk Cümhuriyyətləri və Türk top­lumlarıdır. Onlar kala­ba­lık, siz azsınız.” Türk Türkdür, istər az olsun, istər çox.