Ə.Şamil: — İbrahim bəy, görünür bugünkü söhbətimiz Ozan Arifsiz keçməyəcək. Çünki bulqar məsələsinə, bulqar türklərinin haqqının müdafiə edilməsinə onun qədər üsyankar ikinci bir şair-müğənni tanımıram. O.Arif oxuyurdu: Bağır qardaşım bağır, sen olsun durma bağır!
Dert müslüman Türkündür, hür dünya ondan sağır.
Ne demişler: taş bile düştüğü yerde ağır,
Onun için bağır sen, haykır en yüksek sesten.
Kahrolsun kommünistler, kahrolsun Bulqaristan. *** Türk yaşayan köyleri tanklar ile bastılar,
Kim karşı koydu ise ağaclardan astılar,
Çoluk-çocuk demeyip kadınları kestiler,
Türk kanıdır Bulqarın içtiği şimdi tastan.
Kahrolsun kommünistler, kahrolsun Bulqaristan. *** Hür dünya elbet duymaz, imdat diyen yar bizim,
Kahrolsun kommünistler, kahrolsun Bulqaristan. Sovetlər Birliyi çöküşü başlamışdı. Amma buna baxmayaraq hələ adamların çoxunda kommunist partiyasına inam, Sovet rejimindən qorxu qalırdı. Belə bir vaxtda siz mübarizəni hansı üsullarla aparır, millətinizin haqqını qorumaq üçün nələr edirdiniz?
