Rahman ve Rahim Allah'ın Adıyla

Ebu Bekir'in Faziletleri Hakkındaki Rivayetler

Ebu Bekir'in faziletleri hakkında Sıhah ve Sünen kitaplarında çok sayıda hadis kaydedilmiştir. Onlardan bazıları şunlardır:

1- "Peygamber (s.a.a) cennete iştiyak duyduğunda Ebu Bekir'in beyaz sakalını öperdi."

Firuzabadî -Saadet kitabında- ve Aclunî, bu rivayeti, aklı olan herkes tarafından batıl olduğu bilinen en meşhur mevzu hadislerden saymışlardır.²

2- Abdullah b. Ömer, Peygamber'den (s.a.a) rivayet eder: "Ebu Bekir dünyaya geldiğinde, Allah Teala Adn cennetine şöyle bir baktı ve şöyle dedi: İzzet ve celâlime andolsun ki, bu yeni doğan çocuğu sevenlerin dışında kimseyi sana sokmayacağım." Hatib Bağdadî, bu rivayetin batıl olduğunu ve senedinde çok sayıda bilinmeyen kişi yer aldığını söyler.³

3- Berâ, merfu olarak şöyle rivayet eder: "Allah Teala, cennetin en yüce derecesinde Ebu Bekir için beyaz yakuttan kudretine asılı olarak duran ve (ancak) rahmet rüzgârlarının delip geçtiği bir kubbe edinmiştir. Kubbenin dört bin kapısı vardır. Ebu Bekir, Allah Teala'ya her müştak olduğunda o kapılardan biri açılır, Ebu Bekir aziz ve celil Allah'a bakar."

Bu rivayet, Ebu Bekir Muhammed b. Abdullah el-Üşnanî'nin uydurmalarındandır. Zehebî, bu rivayeti Ebu Bekir el-Üşnanî'nin büyük yalanlarından saymıştır.¹

4- Ebu Hüreyre, Peygamber'den (s.a.a) şöyle buyurduğunu rivayet eder: "Miraç olayında göğe yükseltildiğimde, uğradığım her gökte şöyle yazıldığını gördüm: Muhammed Allah'ın resulüdür ve Ebu Bekir-i Sıddık da benim halifemdir."

İbn Hacer, bu rivayete şu notu düşer: İbn Hibban, bu rivayetin batıl hadislerden olduğunu söyler.²

Ebu Bekir'i yüceltmek için bunlar gibi uydurulmuş çok hadis vardır.

Ömer'in Faziletleri Hakkındaki Rivayetler

Sıhah ve diğer hadis kitapları Ömer b. Hattab'ın faziletleriyle ilgili hadislerle doludur. İşte onlardan bazıları:

1- Resulullah (s.a.a) şöyle buyurdu: "Ömer muhaddestir." Yani melekler onunla konuşurlar.³

2- Resulullah (s.a.a) şöyle buyurdu: "Ömer'e melek telkin etmektedir."⁴

3- Resulullah (s.a.a) şöyle buyurdu: "Cebrail (a.s), Ömer'in diliyle konuşur."⁵

Ömer b. Hattab'ı yüceltmek için bunlar gibi daha nice uydurulmuş hadisler vardır.

Osman'ın Faziletleri Hakkındaki Rivayetler

Osman b. Affan'ın faziletinde de birçok hadis zikredilmiştir. İşte onlardan bazıları:

1- Enes, merfu olarak rivayet eder: Peygamber (s.a.a) şöyle buyurdu: "Miraç gecesi göğe götürüldüğümde cennete girdim. Birden karşımda elinde bir elma olan bir huri gördüm. Huri, 'Ben, zulüm ile öldürülen Osman içinim.' dedi." Zehebî bu hadisi, hadis uydurmakla ünlü Abbas b. Muhammed el-Advî kanalıyla tahriç etmiştir.¹

2- Resulullah (s.a.a) şöyle buyurdu: "Melekler Osman'dan utanırlar."²

Melekler niçin Osman'dan utanırlarmış?! Takvası ve Allah'tan korkmasında Mesih Peygamber'e benzeyen büyük sahabî Ebuzer el-Gıfarî'yi Rebeze çölüne sürgüne gönderip aç susuz ve garip olarak ölmesine sebep olduğu için mi?!

Ya da Müslümanların mallarını hadsiz hesapsız olarak Mervan'a, babasına ve diğer aile efradına dağıttığı, bununla da kalmayıp, "Eğer cennetin anahtarları da benim elimde olsaydı, onları da Ümeyye Oğulları'na verirdim." dediği için mi?!

Ya da diğer büyük bir sahabî olan Ammar b. Yasir’i, fıtık olana kadar dövdüğü için mi?!

Ya da yüce sahabî Abdullah b. Mes'ud'u ibret-i âlem olsun diye cezalandırdığı ve bağıştan mahrum ederek aç ve fakir olarak ölmesine sebep olduğu için mi?!

Ya da bunların dışında işlediği diğer işlerden dolayı mı?!

Öyleyse neden melekler Osman'dan utanırlarmış?!

Muaviye'nin Faziletleri Hakkındaki Rivayetler

Peygamber'in (s.a.a) dilinden ciğer yiyen Hind'in oğlu Muaviye'nin faziletleri hakkında nakledilen rivayetler, uydurulmuş mevzu hadislerdendir. İşte onlardan birkaç örnek:

1- Peygamber (s.a.a) dedi ki: "Muaviye b. Ebu Süfyan dışında ashabımdan hiçbirini arayıp sormam. Onu ise ancak seksen yıl -veya yetmiş yıl- sonra görürüm. Seksen veya yetmiş yılın sonunda güzel kokulu miskten bir dişi devenin üzerinde bana doğru gelir. Devenin iç uzuvları Allah Teala'nın rahmetinden, ayakları ise zebercettendir. 'Muaviye!' diye seslenirim, 'Lebbeyk ya Muhammed!' diye cevap verir. 'Seksen yıldır neredeydin?' derim. 'Rabbimin Arş'ının altında bir bahçedeydim. Rabbim benimle konuşuyor, ben de onunla konuşuyordum. Rabbim, 'Bu, senin dünyadaki sövmelerinin karşılığıdır.' diyordu.' der."

Bu rivayet, Abdullah b. Hafs el-Vekil'in uydurmalarındandır. İbn Adiy der ki: "Mevzudur; uyduranın da o olduğundan kuşkum yoktur." Hatib der ki: "Senedi de, metni de batıldır." İbn Asakir şu notu düşer: "Yadırganan bir hadistir."¹

Resulullah (s.a.a) neden İslâm âlemine onca büyük darbeler vuran Muaviye b. Ebu süfyan'ı arayıp sorsun ki?! Resulullah'ın (s.a.a) vasisi ve ilminin vârisi ile savaşmış, Müslümanların kanını oluk oluk akıtmış, Resulullah'ın (s.a.a) gülü İmam Hasan'ı (a.s) zehirle şehit etmiş, Hucr b. Adiy ve Amr b. Hamık gibi takva abidesi seçkin sahabîleri öldürmüş ve bunlar gibi onlarca cinayet işlemişti.

Enes şöyle rivayet eder: Peygamber (s.a.a) buyurdu ki: "Güvenilirler yedi tanedir: Levh, Kalem, İsrafil, Mikail, Cebrail ve Muaviye."²

İbn Kesir, bu rivayeti zikrettikten sonra onu yadırganan hadislerden saymıştır. Çünkü hadiste aşırı derecede Emevîcilik yapılmıştır. Büyük araştırmacı Şeyh Eminî, bu rivayete şu notu düşer: "Bu tür rezaletleri rivayet etmekten utanmayan ümmete yazıklar olsun! Muaviye haininin Peygamber ve Allah'ın masum eminleri ile eşit tutulması İslâm ve ehli için büyük bir utanç vesilesi değil midir?!¹

Bu arada bazı rivayetler de, Resul-i Ekrem'in (s.a.a) yüce şahsiyetine gölge düşürmek için uydurulmuştur. Peygamber'in (s.a.a) Aişe omzunda olduğu hâlde müzik ve raks dinlemesi gibi.² Bu gibi yadırganan hadisler, Kâb-ı Ahbar gibi kişilerin uydurduğu İsarailiyattandır. Bu rivayetleri uydurmaktan amaç, bütün peygamberlerden üstün olan yüce Peygamberimizin makamını küçültmekti.

Hadis uydurma illeti bu noktada da durmadı. İş, Allah Teâlâ’ya kadar uzadı. Allah'ın kıyamet günü cehennem ateşine gelip, "Doldun mu?" diyeceği, cehennemin de, "Daha var mı?" diyeceği, sonra Allah'ın ayağını cehenneme koyacağı, bunun üzerine cehennemin, "Yeter, yeter! İzzet ve keremine andolsun ki bu bana yetti." diyeceği gibi saçmalıklar uyduruldu.

Bunlar, sahabe ve diğerlerinin faziletleri hakkında, sahih diye nitelendirilen hadis kaynaklarını dolduran hadislerden örneklerdir. Bu hadisler, tüm programlarında İslâm çizgisinden sapıp uzaklaşan Emevîler ve Abbasîlerin siyasetlerini desteklemek amacıyla uydurulmuştur. Cahiz ve Suyutî Ebu Bekir, Ömer ve Osman'ın faziletleri hakkındaki hadislerini çoğunun yalan olduğunu belirtmişlerdir.³