BİLİNMƏZ
Arif olsan, səndən xəbər alım mən,
Nə millətdir, hardalığı bilinməz?
Xəbər ver, soruşum, gənci-xəzinə,
Fəqirdəmi, baydalığı1 bilinməz.
Nə kirişdir, bənd olubdur kamana,
Hansı gün qopacaq axır-zamana?
Nə səbəbdən qərq olubdur ümmana,
Kənardamı, saydalığı2 bilinməz.
Nə gövhər, nə yerdə yatar kəmbaha,
Necə isbat etmiş sureyi-Taha,
Qarkı3, çoban, quzu, bülbül, əjdəha,
Beşinin bir öydəliyi bilinməz.
O nə quşdur, qonduğu yer gümüşlü,
Altı min qanadlı, əlli min başlı,
Atası qırxında, oğlu yüz yaşlı,
Yasdalığı, toydalığı bilinməz.
O nədir ki, dörd yanında üzü var,
O nədir ki, sinəsində gözü var,
Nə kəlamdır, üç yüz altmış sözü var,
Yerdə, göydə, aydalığı bilinməz.
O nədir ki, önü var da, ardı yox,
O nədir ki, qonar-köçər, yurdu yox,
Hesab edib görsəm, yenə dördü yox,
Nə məkanda, caydalığı bilinməz.
Şahbəndə der: üç min üç yüzü dursun,
Dörd min dörd yüz qırx dörd səfasın sürsün,
Hər kim ustad isə, cavabın versin,
Dörd dalın bir zedəliyi1 bilinməz.
Dostları ilə paylaş: |
