28. Ey Harunun bacısı! Atan pis kişi, anan da pozğun deyildi".
29. Məryəm ona işarə etdi. Onlar dedilər: "Beşikdə olan körpə ilə necə danışaq?"
30. (Körpə dil açıb) dedi: "Həqiqətən də, mən Allahın quluyam! O mənə Kitab verdi və məni peyğəmbər etdi.
31. Harada oluramsa olum, məni mübarək etdi və nə qədər ki sağam, mənə namaz qılıb zəkat verməyi əmr etdi.
32. Həm də məni anama qarşı qayğıkeş etdi; məni lovğa və bədbəxt etmədi.
33. Doğulduğum gün də, öləcəyim gün də, yenidən dirildiləcəyim gün də mənə salam olsun!"
34. Barəsində şübhəyə düşdükləri haqq söz olan Məryəm oğlu İsa budur.
35. Allaha övlad götürmək yaraşmaz. O, pak və müqəddəsdir! O, bir işin olmasını istədikdə ona ancaq "Ol!" – deyər, o da dərhal olar.
36. İsa dedi: "Həqiqətən, Allah həm mənim Rəbbim, həm də sizin Rəbbinizdir. Elə isə yalnız Ona ibadət edin! Düz yol da budur".
37. Sonra firqələrin arasında ziddiyyət düşdü. Böyük günü görəcək kafirlərin vay halına! (Məryəm: 16-37).
Uca Allah ön söz kimi Zəkəriyyənin hekayəsini xatırlatmış sonra isə bu hekayəni yada salmışdır. Ali İmran surəsində də eyni üslubla yad etmiş və hər ikisini bir məzmunda xatırlatmışdır. Əl-Ənbiya surəsində isə belə deyilir:
Dostları ilə paylaş: |
